کتاب «مبانی الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت (جلد 1)»، اثر حمیدرضا شاکرین با همکاری محمدحسن قدردانقراملکی و قاسم ترخان و به همت سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی چاپ و روانه بازار نشر شده است.
الگوی اسلامی پیشرفت، از جمله مسائل مهم دینپژوهی، نظامسازی و جامعهسازی اسلامی و از جمله ملزومات اساسی در راستای نیل به تمدن نوین اسلامی و ضامن بقا، پویایی و تکامل جامعه و نظام اسلامی است. اهمیت این مسئله باعث شده است که رهبر انقلاب بارها بر آن تأکید و رهنمودهایی در این زمینه ارائه کنند. بدون شک تدوین این الگو مبتنی بر مبانی معرفتی و زیرساختهای نظری است که بدون توجه به آنها، جریان رو به پیشرفت جامعه و نظام اسلامی، اهداف و مسیر صحیح را باز نمییابد و غفلت از آنها اهداف و مسیر الگو را دگرگون خواهد کرد. الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در چارچوب مبانی اسلامی، الگویی خدامدار، شریعتمحور، خردبنیان، ارزشگرا، ناظر به ابعاد و ظرفیتهای گوناگون انسان، شکوفاگر متوازن همهی استعدادها و توانشهای آدمی، ناظر به نیازهای فردی و اجتماعی، مادی و معنوی، حافظ عزت، مصلحت و کرامت انسان، کمال، تقرب الیالله و سعادت جاودان فرد و جامعه اسلامی است.
مجموعه دو جلدی «مبانی الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت»، پس از نگاهی به مبانی غرب، در پی دستیابی به مبانی نظری اسلامی است تا بتواند علاوه بر تبیین رابطه دین و پیشرفت، مبانی، اهداف و اصول راهبردی تحقق یافتن پیشرفت اسلامی ایرانی را استخراج و تبیین نماید. هدف از نگارش کتاب شناسایی مبانی، نظریهها و الگوهای خرد و کلان پیشرفت، مقتبس از معارف و مبانی اسلامی و در راستای آرمانهای اسلامی است؛ به گونهای که با واقعیتهای معاصر فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، مدیریتی و...جامعه ایران اسلامی در تناسب کامل باشد. مجموعه دو جلدی «مبانی الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» در جستوجوی آن است که مبانی 1. هستیشناختی؛ 2. معرفتشناختی؛ 3. انسانشناختی؛ 4. خداشناختی؛ 5. جامعهشناختی؛ 6. ارزششناختی؛ 7. دینشناختی را شناسایی و بررسی کند.
مقصود اجمالی ما از پیشرفت در الگوی مورد بحث، «حرکت از وضعیت موجود جامعه به سمت وضع مطلوب اسلامی آن» میباشد و منظور از آن توسعه مادی نبوده، بلکه افزون بر آن، یک امر معنوی به سمت هدفها، پر کردن خلأها و تکاملی میباشد. این پیشرفت همان رسیدن به حیات طیبه، یعنی زندگی گوارا، همراه با آسایش و آرامش و در کل، سعادت دنیا و عقبی است. برخی نیز برآنند که پیشرفت اسلامی-ایرانی فرایند تحول بلندمدت، همهجانبه، ساختاری و کیفی درون نظام اجتماعی به نام جامعه (دولت-ملت) ایران است که نیازهای حقیقی رو به گسترش جمعیت را از طریق بسط ظرفیتهای مادی و معنوی انسان در بستر عدالتی فراگیر به منظور دستیابی به حیات طیبه با روشی عقلانی برآورده کند. یعنی اگر خواسته باشیم تعریف خود از پیشرفت مورد نظر را بازگوییم، میتوان گفت مراد ما از پیشرفت اسلامی عبارت است از: «حرکتی آگاهانه و برنامهریزی شده، هدفمند، ارزشی، مطلوبیتگرایانه و آرمانجویانه در عین واقعنگری، جمعی و عمومی، ذومراتب، تدریجی، مستمر و متداوم، متوازن، جامع و ذوابعاد، مبتنی بر مبانی و آموزههای اسلامی، همراه با خرد و دانشهای عصری هماهنگ با آن، تکاملی و در جهت شکوفاسازی هرچه بیشتر همه استعدادها و تأمین حاجات انسان، رسیدن به حیات طیبه، یعنی تقرب الیالله و نیکبختی در دنیا و آخرت.