یکی از موانع جذب همه جوانان به دین، و همچنین یکی از موانع رشد دینداران، ذهنیت و برداشت ناقص و بعضاً نادرستی است که از دین و مفاهیم اصلی آن دارند. یکی از مهمترین مفاهیمی که ذهنیت نادرست نسبت به آن در جامعه ما فراگیر است، مفهوم گناه و توبه است. استاد علیرضا پناهیان در این مبحث تلاش کرده است تا با نگاهی نو و در عین حال اصیل به این مفاهیم، یکی از موانع مهم برای رسیدن به یک زندگی با نشاط، و پویا و همراه با انواع لذتهای برتر را از جلوی پای جوانان بردارد.
کتاب رهایی از گناه برگرفته از سلسله مباحث استاد پناهیان در ماه رمضان سال1398، در مسجد امام صادق(ع) تهران است که به همت واحد پژوهش موسسه بیان معنوی هم اکنون آماده انتشار شده است.
گناه چالش اصلی قرآن
عجیب بودن موضوع گناه و مغفرت
قصد داریم در مورد دو موضوع بسیار عجیب در عالم خلقت و فضای دینداری صحبت کنیم؛ یکی موضوع «گناه» و دیگری موضوع «مغفرت و توبه».
در این عالمی که خداوند همه چیز را منظم آفریده است، به انسان اراده و اختیار و آزادی داده است، و طبیعاً این انسان گاهی اشتباه میکند و عمل خلافی از او سر میزندکه به ضرر خودش است، عجیب این است که خداوند اسم این اشتباه را «گناه و معصیت» گذاشته است و میفرماید: «مرا عصیان کردهاید!» در حالی که ما خودمان را اذیت کردهایم و به نفس خودمان ظلم کردهایم و ضربه زدهایم، خداوند به خودش میگیرد.
کلمه «ذنب» به معنای دنباله است. دلیل اینکه به گناه، ذنب میگویند این است که دارای عوارض منفی برای انسان است. وقتی ما گناهی انجام میدهیم در واقع برای خود ما عوارض منفی دارد، اما خداوند میفرماید: بیا از این کار، توبه کن، یعنی از من معذرتخواهی کن!
کلمه «عصیان» هم به معنی پیروی نکردن است. من ارتباط خودم را با خدا قطع کردهام و این کار آثار وضعی نامطلوبی برای خودم دارد. اما خداوند میفرماید: تو مرا معصیت کردهای، بیا توبه کن!