کتاب خط مقدم

کتاب خط مقدم یک روایت داستانی به دور از تخیل و رویاپردازی است که در مورد تشکیل یگان موشکی ایران صحبت می کند. این داستان با محوریت زندگی شهید حسن طهرانی مقدم که به نام پدر موشکی جمهوری اسلامی ایران ملقب است نگاشته شده و از نظر مقطع زمانی، از مرداد سال ۶۳ تا دی سال ۶۵ را شامل می شود.

• معرفی کتاب خط مقدم
• خلاصه کتاب خط مقدم
• بخشی از متن کتاب شهید طهرانی مقدم
• دانلود کتاب خط مقدم

معرفی کتاب خط مقدم

کتاب شهید تهرانی مقدم یک روایت داستانی به دور از تخیل و رویاپردازی است که در مورد تشکیل یگان موشکی ایران صحبت می کند. این داستان با محوریت زندگی شهید حسن طهرانی مقدم که به نام پدر موشکی جمهوری اسلامی ایران ملقب است نگاشته شده و از نظر مقطع زمانی، از مرداد سال ۶۳ تا دی سال ۶۵ را شامل می شود.
مقطعی که اتفاقا پر از حادثه و موانع پیچیده است. پر از «نمی توانی ها» و «دیگر نمی شودها»، پر از جمله «اینجا دیگر آخر خط است». کتاب خط مقدم نوشته فائضه غفارحدادی است و توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است.

خلاصه کتاب خط مقدم

خلاصه زندگی نامه شهید تهرانی مقدم و خط زندگی حسن طهرانی مقدم پر از حادثه است. پر از بالا پایین های ناگهانی و حساس. پر از موانع پیچیده. پر از «نمی توانی» ها و «دیگر نمی شود»ها. پر از جمله «اینجا دیگر آخر خط است». پر از سنگ هایی که جلوی راهش افتاده و موانعی که جلوی پایش سبز شده. اما همه را گذرانده. هیچ وقت نایستاده و توقف نکرده است.
هیچ وقت «شیبَش» منفی نشده و هیچ وقت برای بالارفتن بر روی خط های دیگر سوار نشده. همین ها بوده که خدا هم انگار به خط زندگی اش برکت داده. هرچه به انتها نزدیک تر شده تابع زندگی اش نمایی تر شده و آخر خطش مثل موشک اوج گرفته و بالا رفته. آن قدر بالا که بیشتر خط ها به گَردش نمی رسند. خط هایی که مثل زندگی های ما درگیر «محور افقی» شده اند و با «محور عمودی» قهرند.

کتاب خط مقدم مناسب چه کسانی است؟

کسانی را که به خواندن کتاب های تاریخ دفاع مقدس و خصوصا برگی از زندگی شهید تهرانی مقدم و نیز علاقه مندان به توان موشکی جمهوری اسلامی ایران را به خواندن این کتاب دعوت می کنیم.

روایتی از فائضه غفارحدادی نویسنده کتاب خط مقدم

روزی که تهران از رفتن حسن آقای طهرانی مقدم به خودش لرزید، من تهران نبودم. حتی ایران هم نبودم. خبر را با چند روز تأخیر خواندم و چون ایشان را نمی شناختم، فاتحه ای فرستادم و رد شدم.
چند ماه بعد که برگشتم ایران، به واسطهٔ کتاب قبلی ام _که برای شهیدی از مجموعهٔ موشکی نوشته بودم_ دعوت به این کار شدم. کار برای شهیدی که نمی شناختمش. شاید برای نوشتن زندگی نامه ای کوتاه که در اولین سالگرد شهید چاپ و توزیع شود.

اما ماجرا پیچیده تر از این حرف ها بود. هر دوشنبه که مهمان خانوادهٔ طهرانی مقدم می شدم و هر روز که مصاحبه های انجام شده با دوستان و هم رزمان را می خواندم، بیشتر به این نتیجه می رسیدم که من و حسن آقا حالا حالاها همسفریم و کاری هم به سالگرد و این ها نداریم!
برای جمع آوری اطلاعات و انجام مصاحبه ها، برادر بزرگوارم جناب آقای پیکانی نُه سال زمان گذاشته بود؛ یعنی سال ها دربارهٔ تولد و بالندگی موشکی تحقیق کرده بود و بعد از شهادت حسن آقا هم با همه دربارهٔ او حرف زده بود.

نامنصفانه ترین کار همین بود که من به عجله و شتاب قلم را به نمی از این دریا خیس کنم و روی کاغذ بکشم؛ لذا نافرمانی پیشه کردم و ماجرای سالگرد را بی خیال شدم و برای اینکه ذهن خواننده را با روایت تمام عمر پنجاه ودوساله و پربرکت حسن آقا به نسیمی از وجود ایشان مهمان نکنم، فقط دو سال از زندگی اش را انتخاب کردم.

خلاصه زندگینامه شهید تهرانی مقدم

شهید حسن تهرانی مقدم ۶ آبان ماه ۱۳۳۸ در تهران محله سرچشمه به دنیا آمد. شغل پدرش پیشه خیاطی بود، به این خاطر به محله شکوفه و سپس به محله بهارستان تهران نقل مکان کرد و مقاطع ابتدایی و دبیرستان را در همین مناطق گذراند.
حاج حسن تهرانی مقدم در سال۱۳۵۶ پس از پایان دوره تحصیلات متوسطه در رشته صنایع (برش قطعات صنعتی) در مقطع فوق دیپلم مدرسه عالی تکنیکیوم نفیسی پذیرفته شد.

او در روزهای منجر به پیروزی انقلاب به اتفاق دوستانش در فعالیت های زیرزمینی، نارنجک های دستی می ساخت که با استفاده از سه راهی لوله آب تولید می شد.
شب ۲۲ بهمن در میدان امام حسین (فوزیه سابق) با پرتاب نارنجک دستی، یک خودروی نظامی ارتش را مصادره کرد و سرهنگ سوار بر خودرو را به اسارت درآورد.

حسن طهرانی مقدم در سال ۱۳۵۸، در مقطع لیسانس رشته مهندسی صنایع پذیرفته و به اخذ مدرک مهندسی در این رشته موفق شد. او در ۲۱ سالگی و در ابتدای شکل گیری رسمی سپاه پاسداران، به عنوان مسئول اطلاعات منطقه ی ۳ سپاه شمال، مشغول به فعالیت شد و تا31 مهر 1359 در این سمت باقی ماند.
در زمان بروز ناآرامی ها در نقاط مرزی که مهم ترین آنها حوادث تجزیه طلبانه در کردستان بود، سپاه را در ۱۵ ماه اول عمر خود متوجه ضرورت تقویت صبغه نظامی کرد.

سنگین ترین سلاحی که در آن دوران در اختیار سپاه بود، تعدادی خمپاره انداز و آرپی جی و تیربار بود، در حالی که در همین وضعیت، ضد انقلابیون در کردستان، حتی به توپخانه نیز مجهز بودند.
شاید آمار کل سلاح های سپاه در آن مقطع از چند هزار تفنگ ژ۳، کلت، آر پی جی و ده ها قبضه خمپاره انداز تجاوز نمی کرد. طهرانی مقدم که در اولین روزهای تشکیل سپاه پاسداران، به عضویت این نهاد درآمده بود نخستین کسی که درجبهه حسن طهرانی مقدم را کشف کرد، حسن باقری بود.

آن زمان ها حسن یک جوان لاغر و ریزنقش بود که توی چند ماهی که داخل آبادان در محاصره بودند و بعدش، توی سوسنگرد و دهلاویه، فقط با خمپاره کار کرده بود.
هر چند که از قبل، کار با مین و این ها را بلد بود و می توانست برود واحد تخریب، ولی کشیده شده بود سمت ادوات و خمپاره. کمبود امکانات آن قدر او را نکته سنج و وسواسی کرده بود که به سرعت، نبض دیده بانی و خمپاره آمده بود دستش، با کمترین خطا، بهترین گرا و موفق ترین پرتاب.

اما طرحی که به عنوان یک خمپاره چی ساده روی کاغذ نوشته بود و دست حسن باقری داده بود، فراتر از این چیزها بود. پیشنهادش به پرتاب خمپاره ربطی نداشت.
حرفش این بود که یک دست صدا ندارد و پرتاب خمپاره ها باید هدفمند و با هم باشد. خمپاره ها باید فرماندهی آتش داشته باشند. در دوران جنگ ایران و عراق، نخستین فرمانده توپخانه سپاه و بنیانگذار واحد توپخانه در سپاه بود.

حسن طهرانی مقدم با پایان جنگ، وارد حوزه تحقیقات و توسعه فعالیت های موشکی در سپاه پاسداران شد و مسئولیت ریاست سازمان جهاد خودکفایی سپاه را برعهده گرفت.
سردار حسن تهرانی مقدم تا روز آخر عمر نیز به عنوان مسئول این سازمان در ایجاد یک توان علمی و دانشی پایه و زیر بنایی مشغول کارهای علمی و تحقیقاتی بود و در روز شهادتش (۲۱ آبان ۱۳۹۰) در پادگان امیرالمومنین(ع) شهرستان ملارد در حالی که برای آزمایش موشکی آماده می شد، بر اثر انفجار زاغه مهمات، به یاران شهیدش (احمد کاظمی، حسن شفیع زاده، حسن غازی، غلامرضا یزدانی، علیرضا ناهیدی، مصطفی تقی خواه و ...) پیوست.