کتاب دیجیتالی شدن دیپلماسی عمومی نوشته ایلان مانور با ترجمه بابک دربیکی و بهاره دربیکی توسط انتشارات سروش منتشر شده است. نویسنده درباره کتاب دیجیتالی شدن دیپلماسی عمومی می گوید: در این کتاب، من به حمایت، بینش و پژوهش های چهار پژوهشگر دیپلماسی عمومی تکیه کرده ام. بدون کمک آن ها این کتاب به ثمر نمی رسید. اولین آن ها، کرنلیو بیولا (Corneliu Bjola) است که در سایۀ هدایتش، مهارت ها و مشوق های لازم برای انجام تحقیقات دانشگاهی را به دست آوردم.

دومین، جیمز پامنت (James Pamment) است. همکاری ها و گفت وگوهای علمی ما دربارۀ دیپلماسی، کارهای پژوهشی من را شکل داد. سومین، ژان ملیسن (Jan Melissen)، اولین کسی بود که مرا به دنیای دیپلماسی عمومی معرفی کرد و همواره با بازنگری کار من و ارائهٔ بازخوردهای موردنیاز، من را موردلطف خود قرار داده است. چهارمین فرد، فیلیپ سیب ( Philip Seib ) است که اثر وی در زمینه دیپلماسی بی درنگ، انگیزه نگارش کتاب دیجیتالی شدن دیپلماسی عمومی شد.

گزیده کتاب دیجیتالی شدن دیپلماسی عمومی

اصطلاح «دیپلماسی عمومی » که اغلب مترادف با «دیپلماسی عمومی دیجیتال شده » به کار می رود، نشان می دهد که استفاده از ابزارهای دیجیتال، خود زیرمجموعۀ دیپلماسی است. درست همان طور که دیپلماسی دوجانبه و دیپلماسی چندجانبه وجود دارند، پس دیپلمات ها هم دیپلماسی دیجیتال را به کار می برند. بنابراین ابزارهای دیجیتال توسط وزارتخانه های امور خارجه و دیپلمات ها مورد استفاده قرار می‌گیرند تا به اهداف دیپلماتیک خاص، اعم از اینکه در حوزه دیپلماسی عمومی، دوجانبه یا چندجانبه باشند، دست یابند.

در حالیکه سفیران مجامع سازمان ملل از گروه های واتساپی برای هماهنگی رأی های خود برای قطعنامه های مختلف استفاده می کنند، وابسته های مطبوعاتی از پیام مستقیم توییتر برای تعامل با خبرنگاران بهره می برند. ازاین رو، فناوری های دیجیتال برای اِعمال دیپلماسی مورد استفاده قرار می‌گیرند و شکلی از عمل دیپلماتیک نیستند. نکتهٔ آخر آنکه وزارتخانه های امور خارجه ابزارهای دیجیتال را یک دفعه نمی پذیرند، بلکه آن ها از طریق فرایند آهستهٔ آزمون وخطا به نهادهای دیپلماتیک معرفی می شوند.

صفحات کتاب :

472

کنگره :

JZ1305

دیویی :

327/1

کتابشناسی ملی :

7503686

شابک :

978-964-121828-9

سال نشر :

1400