کتاب صلحی که همه صلح ها را بر باد داد، اثر دیوید فرامکین با ترجمه حسن افشار به رشته تحریر درآمده و در انتشارات ماهی منتشر و در دسترس علاقه مندان به کتاب های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی قرار گرفته است.
کتاب صلحی که همه ی صلح ها را بر باد داد که با استقبال زیادی هم روبه رو شد با روایتی خاص به رخداد و اتفاقاتی که موجب از هم پاشیدگی و درهم شکنندگی سلطنت عثمانی و تحول و دگرگونی جغرافیایی خاورمیانه در دوران جنگ جهانی اول شد، می پردازد. بله، همین خاورمیانه ای که آوازه اش در عصر حاضر در تیترهای رسانه های مختلف شنیده می شود حاصل اراده و قصد متفقین در جنگ جهانی اول و بعد از آن است.
کتاب صلحی که همه صلح ها را بر باد داد که برای نخستین بار در سال هزار و نهصد و هشتاد و نُه انتشار یافت با زبانی خاص و خارق العاده از ایجاد خاورمیانه ی نوین سخن می گوید و همچنان یکی از شایسته ترین روایاتی است که برای فهمیدن هوش سیاست مداران و قدرت های بزرگ عرضه شده است، نویسنده کتاب حاضر «دیوید فرامکین» همه ی سعی خویش را نموده تا افق و دورنمایی وسیع و موشکافانانه ای از رخدادها و حوادث منطقه از سال {1914 تا 1922} به نمایش بگذارد.
نتایج این از هم پاشیدگی سلطنت عثمانی {برای اتحاد جماهیر شوروی، قدرت های غربی و تا حدودی خود مردم خاورمیانه} بود.
کتاب صلحی که همه ی صلح ها را بر باد داد در دوازده بخش و شصت و یک فصل به نگارش درآمده که به عناوین و موضوعاتی نظیر؛ بخش اول: در چهارراه تاریخ {نفس های آخر اروپای کهن، میراث بازی بزرگ در آسیا، خاورمیانه ی پیش از جنگ، ترک های جوان در جست وجوی هم پیمان، وینستون چرچیل در آستانه ی جنگ، چرچیل کشتی های جنگی عثمانی را مصادره می کند، توطئه در باب عالی}، بخش دوم: کیچنر؛ نگاه به آینده {کیچنر سکان را به دست می گیرد، دستیاران کیچنر، کیچنر نقشه می کشد اسلام را مصادره کند، اعتراض هندوستان، مرد میانه ی میدان}، بخش سوم: بریتانیا در باتلاق خاورمیانه {فرماندهان عثمانی در آستانه ی شکست، کیچنر موافقت می کند؛ حمله ی بریتانیا به ترکیه، تا پیروزی در داردانل، دست اندازی روسیه به خاک عثمانی، تعریف هدف های بریتانیا در خاورمیانه، در گلوگاه بخت ، جنگاوران، سیاستمداران، چراغی که فرو مرد، تأسیس اداره ی عربی، وعده به عرب ها، وعده به متحدان اروپایی، پیروزی عثمانیان در کرانه ی دجله} بخش چهارم: براندازی {پشت جبهه ی دشمن، واپسین مأموریت کیچنر، قیام ملک حسین؛ امیر مکه} و غیره پرداخته که به بررسی و تحلیل آن ها می پردازد.
چرچیل، اسکوئیت و برخی همکارانشان در دولت، از جمله سر ادوارد گری (وزیر امور خارجه)، دیوید لوید جورج (خزانه دار کل { وزیر دارایی}) و بعدها لرد کیچنر (وزیر جنگ)، نقش مؤثری در خلق خاورمیانه ی کنونی ایفا کردند. اما آن ها در این میان نتوانستند از میراث سیاسی دوران ملکه ویکتوریا، که دولت لیبرال اسکوئیت می پنداشت آن را کنار گذاشته است، بگریزند. اسکوئیت و گری به سابقه ی رقابت بریتانیا با فرانسه و روسیه در خاورمیانه ی قرن نوزدهم پشت کرده بودند و می پنداشتند که می توانند آن را نادیده بگیرند، اما سیر وقایع نشان داد که اشتباه می کردند.
رقابت بر سر خاورمیانه، که انگلستان را با رقیبان اروپایی در انداخته بود، از کشورگشایی های استعماری ای سرچشمه می گرفت که با سفرهای کاشفانی چون کریستف کلمب، واسکو داگاما، ماژلان و در یک آغاز شد. قدرت های اروپایی در قرون پانزدهم و شانزدهم راه های دریایی را کشف کردند و پس از آن بر سر مابقی جهان با هم به رقابت پرداختند. انگلستان نسبتا دیر به این رقابت پیوست، اما در نهایت بر دیگران پیشی گرفت.
مجمع الجزایر بریتانیا در قرن هجدهم، به رغم کوچکی اش، امپراتوری ای پدید آورد که شرق و غرب جهان را در بر می گرفت. انگلیسی ها نیز، مانند اسلافشان اسپانیایی ها و هلندی ها، اکنون لاف می زدند که در قلمروشان خورشید هرگز غروب نمی کند. سال ۱۹۱۲، وقتی وینستون چرچیل و هربرت اسکوئیت بر عرشه ی اینچنترس سفر می کردند، پادشاهشان جورج پنجم فرمانروای یک چهارم خشکی های زمین بود.
انگلیسی ها به هیچ یک از فتوحاتشان مثل فتح شرق افسانه ای نمی بالیدند. اما طنز قضیه این جا بود که بریتانیا با پشت سرگذاشتن فرانسه در آسیا و اقیانوس آرام و با بزرگ ترین دستاوردش، فتح هند، خطوط مواصلاتی و ترابری اش را چنان طولانی کرده بود که در نقطه های بسیاری می شد قطعشان کرد.
این نقطه ضعف را ناپلئون بناپارت در ۱۷۹۸ نشان داد، آن گاه که به مصر حمله کرد و از آن جا راهی سوریه شد. او بعدها گفت که خیال داشته، برای پیمودن راه پر افتخار پیشینیان، از آن جا به بابل و بعد هم به هندوستان برود. اما ناپلئون در اجرای نقشه هایش درماند و سپس تزار دیوانه ی روسیه، پل، را ترغیب کرد ارتش روسیه را بدان سمت ببرد.
کاری که بریتانیا کرد حمایت از حکومت های بومی خاورمیانه در برابر توسعه طلبی اروپایی ها بود. بریتانیا نمی خواست اختیار منطقه را در دست بگیرد، بلکه به دنبال آن بود که دست قدرت های دیگر اروپا را هم از منطقه کوتاه کند.
نویسنده، حقوق دان و تاریخ دان آمریکایی دیوید هنری فرامکین سال 1932 زاده شد و در سال 2017 از دنیا رفت. او بیشتر شهرتش را به خاطر انتشار اثر پژوهشی صلحی که همه ی صلح ها را بر باد داد به دست آورد و به خاطر نگارش این اثر نامزد جایزه پولیتزر و جایزه حلقه ادبی منقدان کتاب شد. علاوه بر این اثر او شش کتاب دیگر نیز منتشر کرده است.
نسخه چاپی کتاب صلحی که همه صلح ها را بر باد داد را می توانید از طریق سایت و یا نرم افزار فراکتاب خریداری کنید و پس از دریافت کتاب از محتوای ارزشمند آن بهره وافی و کافی ببرید.
مشخصات کتاب صلحی که همه صلح ها را بر باد داد در جدول زیر آورده شده است:
مشخصات | |
ناشر: | ماهی |
نویسنده: | دیوید فرامکین |
مترجم: | حسن افشار |
تعداد صفحه: | 624 |
موضوع: | علوم سیاسی |
قالب: | چاپی |
نظر دیگران //= $contentName ?>
کتاب خوبیه ماهیت تفکر صهیونیسم و به خدمت گرفتن غرب به خوبی روشن میشه خباثت انگلیس، و همراهی فرانسه و در آخرهم...