کتاب تبریز pdf

آنچه در نوشته های مورخان بر می آید گویای آن است که تبریز از دیرباز یکی از شهرهای پرجمعیت دوران گذشته به شمار می رفته است.
شهر دارای دروازه های متعددی بوده و بیش از 300 کاروانسرای در آن جای داشته است. به لحاظ استقرار آن در منطقه جغرافیایی خاص شهر پی در پی دستخوش حوادث طبیعی مانند زلزله گشته است و همچنین به عنوان بزرگترین شهر نزدیک به ارمنستان و روم شرقی آن زمان همیشه مورد تاخت و تاز دشمنان شمالی و شمال شرقی قرار گرفته است. بدین علت با وجود قدمت کهن آن اغلب آثار تاریخی آن از بین رفته است.
تبریز یکی از با اهمیت ترین مراکز بازرگانی آن دوران بوده و به عنوان پل ارتباطی بین شرق و غرب اهمیت فراوانی داشته است. مردمان آن از دیرباز به کار بازرگانی اشتغال داشتند و این فرهنگ تاکنون نگهداری شده است.
تبریز در دوره صفویه پایتخت ایران بود. نزدیکی تبریز به مرز عثمانی موجب شد که این شهر در برابر تهدیدات عثمانی آسیب پذیر شود، به نحوی که چندین بار به تصرف عثمانیان در آمد تا اینکه شاه طهماسب صفوی تصمیم به انتقال پایتخت به قزوین گرفت.
تبریز در دوره قاجار لقب تاریخی دارالسلطنه را گرفت و ولیعهد های متعدد سلسله قاجار در این شهر اقامت می گزیدند.