کتاب آسیب های ادعایی حاکمیت دینی، اثر علی عربی آیسک؛ در موضوع حاکمیت دینی به بررسی مهمترین آسیبهای ادعایی آن پرداخته است.
این کتاب در دو بخش میباشد؛ بخش اول، کلیات است که شامل فصلهای مفهوم شناسی، ادله ضرورت تشکیل حکومت دینی، ویژگیهای حکومت اسلامی و اهداف حکومت اسلامی میباشد. در بخش دوم به بررسی و نقد آسیبهای ادعایی حاکمیت دینی از منظر قرآن و حدیث در قالب ده فصل میپردازد.
مبحث ششم: وفای به پیمانها
دین اسلام همواره بر پایبندی به پیمان تأکید دارد و از شکستن آن به شدت نهی میکند. خداوند در قرآن میفرماید: ﴿یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَوْفُوا بالْعُقُود﴾؛ «ای کسانی که ایمان آوردهاید! به قراردادها وفا کنید». «العقود» جمع مُحلّی به الف و لام است که مفید عموم میباشد؛ بنابراین تمام پیمانهای الهی و انسانی و پیمانهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، تجاری و زناشویی و مانند آن را در بر میگیرد و یک مفهوم کاملاً وسیع دارد که به تمام جنبههای زندگی انسان اعم از عقیده و عمل ناظر است.
مفهوم آیه به قدری وسیع است که عهد و پیمانهایی را که مسلمانان با غیر مسلمانان میبندند نیز شامل میشود. قرآن کریم یکی از صفات مؤمنین را وفای به عهد و پیمان میداند و میفرماید: ﴿وَالَّذینَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَعَهْدهِمْ راعُونَ﴾؛ «و کسانی که آنان امانتهایشان و پیمانهایشان را رعایت میکنند». در روایات نیز از پیامبر(ص) نقل است: «لا دینَ لمن لا عهدَ له؛ کسی که به پیمان خود وفادار نیست دین ندارد». حضرت علی(ع) در نامۀ خویش به مالک اشتر میفرماید: «فإنّه لیس من فرائض اللّه شیْ ءٌ النّاسُ أشَدُّ علیه اجْتماعاً مع تفریقِ أهوائِهِمْ وتشتیتِ آرائِهِم من تعظیم الوفاءِ بالعهود وقد لَزمَ ذلک المشرکون فیما بینهم دون المسلمین لمَا استَوبَلوا من عواقب الغدْرِ فلا تَغدرَنَّ بذمّتِک ولا تَخیِسَنَّ بعهدک؛ در میان واجبات الهی هیچ موضوعی همانند وفای به عهد در میان مردم جهان - با تمام اختلافاتی که دارند - مورد اتفاق نیست.
به همین جهت بتپرستان زمان جاهلیت نیز پیمانها را در میان خود محترم میشمردند؛ زیرا عواقب دردناک پیمان شکنی را دریافته بودند. پس در آنچه به عهده گرفتهای خیانت مکن و پیمانی را که بستهای مشکن».