کتاب تاریخ تحلیلی جنگ ایران و عراق در ده فصل تدوین و با توجه به حجم زیاد آن، در دو جلد عرضه میشود. به طور خلاصه مباحث مربوط به جنگ، از ابتدای پیروزی انقلاب تا شروع تهاجم گسترده عراق به ایران، عملیات های آزاد سازی سرزمینهای اشغالی و عملیاتهای بعدی در جلد اول و دیگر عملیاتها در جلد دوم آمده است. موضوعاتی از قبیل جنگ نفتکشها، حملات شیمیایی عراق، مسائل منطقهای و بین المللی، قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل به ویژه قطعنامه 598 و رویدادهای پایان جنگ نیز به تناسب در هر دو جلد مطرح شده است.
از هنگامی که عملاً طرحریزی عملیات آزادسازی سرزمینهای غرب سوسنگرد و شهر بستان در اواسط مهر 1360 آغاز شد، طراحان و فرماندهان از عنوان طرح کربلای 1 برای نام این عملیات استفاده میکردند، اما به محض آغاز عملیات، نام طریق القدس را برای آن برگزیدند. این در حالی بود که در آن ایام دولت عربستان در پی برگزاری کنفرانس فاس با حضور سران کشورهای مسلمان بود تا به مسائل فلسطین بپردازد. بسیاری از کارشناسان و تحلیل گران نتیجهی عملی این همایش را حمایت از رژیم صهیونیستی و تضعیف عملی فلسطینیان ارزیابی میکردند.
بنابراین نام این عملیات را طریق القدس گذاشتند تا نشان دهند سرزمینهای اشغالی فلسطینیان فقط با برگزاری جلسه و همایش و یک نشست و برخاست، آزاد نخواهد شد، بلکه با انسجام ملت فلسطین و با اجرای عملیات نظامی کشورهای اسلامی میتوان به آزادسازی سرزمینهای اشغالی فلسطین امید داشت. از سوی دیگر در جریان این عملیات احتمال تعقیب قوای دشمن در داخل خاک عراق نیز وجود داشت، لذا نام این عملیات را به گونهای انتخاب کردند تا مورد حمایت همهی مسلمانان باشد و انگیزهی ایران از جنگیدن برای بیرون راندن متجاوزان بعثی از خاک کشور، درگیری بین دو کشور اسلامی و امت مسلمان تلقی نگردد.