اثری از سید مهدی ابطحی و مهدی ایازی است و به مطالعه موردی بازار سهام تهران میپردازد.
سرمایهگذاری یکی از عوامل مهم ایجاد رشد پایدار اقتصادی است، بنابراین بررسی عوامل تعیین کننده آن اهمیت بسیاری دارد. در تمام کشورهای جهان سرمایهگذاران به عنوان موتور رشد و توسعه اقتصادی، شناخته میشوند و از این رو جایگاه و اهمیت ویژهای دارند.
بهرحال لازمه رشد اقتصادی، تولید بیشتر و سرمایهگذاری افزونتر است. سید مهدی ابطحی و مهدی ایازی در کتاب بهینه یابی سبد مالی با رویکردهای آماری به بررسی و مطالعه موردی بازار سهام تهران پرداختند و درباره مفاهیم مختلف مرتبط با سرمایه گذاری توضیح دادهاند.
یکی از وظایف مهم شرکتهای مدیریت دارایی، مدیریت پرتفوی است.
پرتفوی به معنای مجموعهای از داراییها و مدیریت پرتفوی، هنر و علم تصمیمگیری در مورد سیاست و ترکیب سرمایهگذاری، متناسبسازی سرمایهگذاری با اهداف، تخصیص دارایی برای افراد و مؤسسات و کنترل ریسک است.
به بیانی دیگر میتوان گفت مدیریت پرتفوی به معنای تعیین نقاط ضعف و قوت، تهدیدها و فرصتها در انتخاب بدهی در مقابل سرمایه، رشد در مقابل اطمینان و دیگر انتخابها در مسیر افزایش بازدهی در سطح معینی از ریسک است.
بنابراین مدیریت سبد سهام به هر گونه تصمیمگیری برای خرید یا فروش اوراق بهادار، بر پایه برنامهریزی راهبردی و از طریق تحلیل بنیادین بازار سرمایه، با هدف اداره سبد سهام مشتری توسط شخص دیگر اطلاق میشود. شخص تصمیمگیرنده، مدیر سبد سهام نام دارد، که معمولا یک مدیر سرمایهگذار حرفهای وظیفه آن را بر عهده دارد.
فرایند ساخت سبد سهام شامل دو بخش عمده است:
بخش اول) ارزیابی و انتخاب سهام مطلوب، در این بخش تصمیم گیرنده بایستی سهمهای موجود که به عنوان فرصتهای سرمایهگذاری محسوب میشوند را ارزیابی و انتخاب کند. این بخش با توجه به حجم وسیعی از سهمهای مورد مبادله در بازارهای بورس بین المللی، به منظور تمرکز بر تعداد کمتری از بهترین انتخابهای سرمایه گذاری ضرورت مییابد.
از آنجا که برای تصمیم گیری مجموعهای از متغیرها مورد توجه میباشند، باید از یک روش تصمیمگیری چندمعیاره استفاده کرد.
بخش دوم) تصمیم گیری در مورد میزان سرمایهگذاری در هر یک از سهمهای انتخاب شده در بخش اول. در این بخش سرمایهگذار بایستی در مورد میزان سرمایهگذاری در هر یک از سهمهای انتخاب شده در بخش اول تصمیم گیری کند و در نتیجه سبدی از سهمهای انتخاب شده را تشکیل دهد.