کتاب سیاست گذاری سینما و تئاتر در دوران پهلوی نوشته مجید بهستانی و میثم قمشیان میباشد. کتاب سیاست گذاری سینما و تئاتر در دوران پهلوی در موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه امام حسین(ع) به چاپ رسیده است. این کتاب در دو فصل مجزا به سینما و تئاتر در دوران پهلوی میپردازد. سینما و تئاتر از اساس موجودیتی فرهنگی و سیاسی دارند. چه ئئاتر با قدمت چندهزارسالهاش، چه سینما به عنوان فرزند مدرن آن، در عین اینکه درحال بازنمایی داستان عاشقانه هستند، ممکن است پیامهای ضمنی انتقادی-سیاسی داشته باشند؛ تئاتر یا سینمای سیاسی-انتقادی که جای خود دارد.
از نظر ظرفیت هدایتکنندگی و جامعه پذیری مردم برای سیاست گذاران عمومی، و از نظر ظرفیت اعتراضی و هیجانی آن برای نهادهای امنیتی، این دو اهمیت دارند.
هنرهای نمایشی در ایران سابقهای طولانی و دیرپا دارد که به دوران پیش از اسلام بازمیگردد. ازاینرو ماهیت هنرهای نمایشی به خودی خود امری نوپدید در ایران شمرده نمیشود. ولی آنچه در این بخش بدان پرداخته میشود، متمرکز بر دورهای است که هنر نمایش در ایران با تغییر و تحولاتی اساسی روبهرو میشود و به تبع سیاستهای اتخاذشده در حوزۀ فرهنگ و هنر از سوی دولت پهلوی اول و دوم مسیری ویژه را طی میکند. پیش از پرداختن به این بازه و ارائۀ اطلاعات لازم دربارۀ هنر تئاتر در این دوره، تاریخچهای مختصر از هنرهای نمایشی در ایران مطرح خواهیم کرد چه اینکه این صورتهای سنتی و تاریخی در هنر نمایشی در سیر تحول آن بی تأثیر نبودهاند.
پس از آن، کوشش میشود تا سیاستهای اتخاذشده ازسوی حکومت پهلوی در قبال این حوزه در چند حوزۀ مجزا بررسی و نقد شوند. همچنین به جایگاه تئاتر به عنوان رسانهای هنری نخبه گرا و تأثیرات اجتماعی آن اشاراتی خواهد شد که به طبع این وجه از مقولۀ تئاتر نقشی بسزا در جهت دهی سیاستهای یادشده خواهد داشت.