کتاب حجاب در صدر اسلام اثر محمدرضا شاه سنائی توسط انتشارات دانشگاه علوم اسلامی رضوی منتشر شده است.
کتاب حاضر که در اصل، رسالۀ دکتری نویسندۀ محترم است با چنینه هدفی نگارش یافته است و در 4 فصل، دیدگاه های طرف داران حجاب حداقلی، با تکیه بر آرای امیرحسین ترکاشوند، بررسی و نقش شده اند.

مؤلف کتاب حجاب در صدر اسلام که از دانش آموختگان دانشگاه علوم اسلامی رضوی است، علاوه بر نقد قرآنی و روایی دیدگاه های ترکاشوند، به موضوع حجاب در عصر جاهلی و صدر اسلام توجه ویژه کرده و ازاین رو اشعار جاهلی مربوط را که تصویر قابل تأملی از عصر پیش از اسلام را ترسیم می کنند، بررسیده است.

این مورد، ویژگی برجستۀ کتاب حاضر است، زیرا هواخواهان حجاب حداقلی کمتر بشه اشعار جاهلی دراین باره پرداخته و درنتیجه تحلیل دقیقی از حجاب و پوشش در جاهلیت و صدر اسلام به دست نداده اند.

بخشی متن از کتاب حجاب در صدر اسلام

بررسی زمان نزول آیات قرآن کریم در موضوع پوشش بانوان نشان می دهد که این آیات در سال پنجم هجرت نازل شده اند. علت این تأخیرِ پنج ساله نه کم اهمیت بودن موضوع بلکه اصلاح تدریجی پوشش زنان بود. چنان که در فصل گذشته بررسی شد، زنان در عصر جاهلیت و صدر اسلام دارای پوشش بودند (به جز برخی برهنگی های موردی) و از لباس های متنوع و مختلفی برای پوشش قسمت های مختلف بدن خود (پایین تنه، بالاتنه و سر) بهره می گرفتند.

اما این پوشش نواقصی داشت و مانع از رؤیت جاذبه های جنسی زنان نمی شد. یکی از این نواقص، مربوط به نحوۀ پوشش «خمار» بود؛ زیرا زنان به گونه ای آن را به سر می بستند که گرهِ آن پشت موها می افتاد و در نتیجه، بالای سینه، گردن و گوش پوشانده نمی شد. نقص دوم مربوط به حجم محاسن بود، به طوری که پوشش زنان در آن عصر، برجستگی های بدن آنان را نمی پوشاند.

شارع مقدس پس از وقوع اتفاقاتی -که در مباحث بعد ذیل آیات بررسی خواهد شد- آیاتی را به این موضوع اختصاص داد. این آیات عبارت اند از آیات 27 و 28 اعراف، 31 نور و 59 احزاب. در این آیات احکامی برای رفع مشکلات مذکور و پوشش برهنگی های موردی، پوشش جاذبه های جنسی بدن و همچنین پوشش حجم محاسن تشریع گردید.

صفحات کتاب :

208

کنگره :

BP230/17

دیویی :

297/636

کتابشناسی ملی :

6069672

شابک :

978-600-704446-9

سال نشر :

1398