کتاب بخوان به نام پروردگارت که تو را پوشاند! ( حجاب در قرآن) نوشته سیدمهدی سلطانی میباشد و سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی این کتاب را به چاپ رسانده است.
این کتاب در سه فصل تدوین شده است. در فصل اول به کلیات موضوع حجاب در لغت و اصطلاح جایگاه و کاربرد قرآنی حجاب، تاریخچه حجاب به طور اختصار پایه های معنوی حجاب در اسلام و اهداف حجاب در اسلام پرداخته و ریشه داشتن پوشش در فطرت آدمی استنتاج شده است.
در فصل دوم مهمترین کارکردهای فردی و اجتماعی حجاب ذکر شده و درباره آن بحث و بررسی صورت گرفته است. آخرین فصل (فصل سوم) به اختصار عوامل بد حجابی و بی حجابی به ویژه در دانشگاه ها و در میان دانشجویان دختر و راهکارهای عملی و مطلوب ترویج حجاب را مطرح کرده است.
الف) واژه شناسی حجاب
لغت حجاب واژه ای عربی و از ریشه(( ح ج ب)) است با معانی متعدد از جمله: ۱. منابع پرده حاجز و حایل ۲ ،پوشش وسیله پوشش و نامی است برای آنچه با آن خود را میپوشانند؛ ۳ ستر، روی بند برقع چادر و نقایی که زنان چهره خود را بدان بپوشانند؛ ۴. برخی نیز اظهار کرده اند شاید پوشش زن را به اعتبار پشت پرده واقع شدن حجاب نامیده اند.
اما به طور مسلم امروزه به ویژه در معنای مصطلح، فقط به معنای پوشش مخصوص زنان به کار میرود از این رو در سخنان فقها مفسران متأخر و نویسندگان معاصر به جای واژه ستر با پوشش زنان از واژه حجاب استفاده میشود. ۵. به معنای شرعی دارای دو بعد ایجابی و سلبی است.
بعد ایجابی آن وجوب پوشش بدن و بعد سلبیاش حرام بودن خودنمایی به نامحرم است و این دو حتماً باید با هم و در کنار یکدیگر باشند. گاهی مشاهده میشود که در بسیاری از زنان در عین پوشیده بودن بدن زیباییهایشان آشکار است؛ گویی که اصلا لباس نپوشیدهاند و این دور از روح حجاب است.