حوزه تبلیغ دین، عهدهدار یکی از مهم ترین ابعاد حیات اجتماعی در جوامع اسلامی، یعنی بعد شکل بخشی به معنا، هویت، رفتار و به طور خلاصه فرهنگ اجتماعی است. جامعه اسلامی و آحاد مؤمنین آن، نسبت به امر دین موظف هستند. در عین حال تشکلها، نهادها و سازمان هایی نیز برای رساندن پیام الهی و هدایت انسان ها به وسیله حکومت اسلامی، به شکل مردمی یا در سایه فعالیت های نهادهایی مانند حوزه های علمیه، شکل گرفته و در حال فعالیت هستند. بنابراین تبلیغ دین، فراتر از یک سازمان و فراتر از حد یک صنعت است؛ بلکه حوزه فعالیت اجتماعی است. این حوزه اجتماعی، خود در حال حرکت است و باید بتواند حرکت رو به جلو جامعه مؤمنین را نیز تضمین کند؛ برای این مهم، نیازمند نگاه به جلو، تعیین جهت حرکت، هماهنگ سازی مساعی، رصد تغییرات و تأمین منابع و زیرساختها هستیم.