کتاب اقدامات دولتهای ایران در طول جنگ جهانی دوم (دولت های درگیر)، اثر مریم وفاییپور؛ در این کتاب سه جلدی سعی شده به بررسی اقدامات دولتهای ایران در جنگ جهانی دوم در سه جلد پرداخته شود. لذا برآن است که چگونگی تعامل دولتهای ایران با دولت متفق بپردازد و این که همزمان با جنگ جهانی دوم چه اقداماتی در ایران انجام شد و این اقدامات تا چه حدی متاثر از اوضاع جهانی جنگ و در راستای حفظ منافع متفقین و دولت درگیر جنگ بود. دولتهای ایران در جنگ جهانی دوم چه موضعی داشتند و در این راستا چه اقداماتی انجام دادند و تاثیر اقدامات آنها در شکلگیری تحولات داخلی چگونه بود؟
صدر از جمله افرادی بود که زمانی به زمامداری رسید که نمایندگان مجلس اصولاً متمایل به زمامداری شخصی خاص نبودند و دولتها خیلی سخت میتوانستند از مجلس رای اعتماد بگیرند. قبل از گرفتن رأی اعتماد اولین مشکل صدر با نمایندگان مجلس بود که برای مخالفت با دولت او و ندادن رأی اعتماد به این دولت از بند ابستراکسیون (از اکثریت انداختن مجلس) استفاده کردند.
مخالفت این عده از نمایندگان به دلیل سابقه شرکت صدر در محکمههای فتح تهران و باغشاه بود و صدر همواره مورد انتقاد قرار داشت. همکاری او با دستگاه قضایی رضاشاه نه تنها نتوانست آن سابقه را از بین ببرد، بلکه بعد از سقوط رضاشاه او را با انتقادات بیشتری مواجه ساخت. علاوه بر کارشکنیهای مجلس، حضور متفقین در ایران و مشکلات حاصل از آن مسئلهای بود که بعد از شهریور 1320 هم چنان ادامه داشت. اما با شروع زمامداری دولت حکیمی و سپس صدر با خاتمه جنگ جهانی قضیه تخلیه ایران مسئله جدی شد که تبعات بسیاری به همراه داشت. از جمله این که متفقین به خصوص دولت شوروی که در تلاشش برای کسب امتیاز نفتی ناکام مانده بود و با خروج از ایران دست خالی خارج میشد، در مناطق تحت الشعاعش دست به تحریکاتی زد که موجب آشوب و بلوا در آن مناطق شد و دولت را با مشکل جدی مواجه ساخت. سرانجام نمایندگان مجلس چهاردهم با وجود حوادثی که پیش آمد و با وجود این که هنوز با دولت صدر مخالف بودند، چارهای جز این نداشتند که به دولت او رأی اعتماد بدهند.. .