در حساسیت تربیت همین بس که بدانیم سرو کار ما با نفسی است که پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله وسلم در نیمههای شب با چشم گریان عرض میکرد: «الهی لا تکلنی الی نفسی طرفة عین ابداً». و حضرت سجادعلیه السلام از شرّ نفس، به درگاه الهی شکایت میکرد و میگفت: «الهی الیک اشکو نفساً بالسوء امّاره» «خدایا از دست نفسی که به بدیها سوق میدهد به درگاه تو شکایت میبرم» حال جای این سؤال است که آیا با نفسی که پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله وسلم یک لحظه خود را از شر آن در امان نمیبیند و امام سجادعلیه السلام از آن شکایت میکند میتوان در تربیت آن سعی و کوشش نکرد و او را رها نمود یا اینکه لازم است برای مهار کردن و تربیت آن نهایت تلاش را انجام داد؟
نظر دیگران //= $contentName ?>
سلام ممنونم از این کار فرهنگی بسیار زیبا...
عالیه...
سلام علیکم :از لطف وبزرگواری شما و کتابهای مفیدتون بی نهایت سپاسگزارم ....
سلامعلیکم، خیلی خیلی ممنون، صدقه جاریه بسیار زیبایی از خودتان به یادگار میگذارید....
عالی عالی عالی.خداقوت...