منوچ روی سنگ کنار چاه نشسته بود و میلرزید. مادرش، قمر، با کیسة حمام افتاده بود به جانش و غر میزد:
میخواستی توی درو، بری کمک پیرمرد بدبخت، دو من جو و گندم جمع کنید، سی مستونتون. خدا رو خوش نم یآد توی این گرمای علی الحق کار کنه، تو بخوری و ول بگردی ئی نونا از پنجة پای آدم درمی آد. من نمی دونم ئی مبصری چی چی یه که شب و روزت رو گذاشتی روش؟
کنگره :
PIR8022 /س97573م2 1390
شابک :
ISBN: 978 – 600 – 175 – 300 – 8
شابک دیجیتال :
978-600-03--2394-3