پنجره فیروزهای کتابی است برای نشان دادن همت چهل ساله مردی بزرگ و پرورشیافته خاندانی عالم و عارف و قدردانی از تلاشهای او. در این اثر تلاش شده است با نشان دادن سیر زندگی حجتالاسلام عبدالله حسنزادهآملی از کودکی تا امروز؛ از محیط پر مهر خانواده و تأثیر نفس گیرای عارف بزرگ زمانه علامه حسنزاده و رابطه استاد با فرزندان خویش و از سویی ارتباط ایشان با هنرمندان و نویسندگان مورد توجه قرار گیرد.
از طرفی کوشیده شده حوادث سیاسی و اجتماعی و زمینههایی که سبب این وقایع شده بررسی شود تا ضمن بازنمایی گذشته تاریخی و اجتماعی زندگی استاد، چالشهای پیش روی او نشان داده شود تا معلوم شود آنچه امروز در قم و پیرو آن در حوزه علمیه قم و البته در مدارس دینی سراسر ایران، در زمینه هنر جریان دارد، سرآغاز آن جز با همت مردی کمادعا؛ اما بزرگوار امکان نداشته است.
عبدالله حسنزادهآملی چون کوه دماوند با صلابت و گشودن پنجره از جنس فیروزه و معنویت با تحمل ناملایمات و سختیهای بسیار در طول چهار دهه توانست از سویی هنر و انواع آن را در حوزه بقبولاند و از طرفی با کمک به افراد مستعد، زمینه بارور شدن اندیشه و قلم آن ها را فراهم آورد. اگرچه به ظاهر خود خالق اثری نیست، با این همه رد پای وی را میتوان در آثار هنری هنرمندانی دید که روزگاری از آبشور معرفت وی سیراب شدهاند. خوانش این کتاب خواننده را با زمینههای رشد خانوادگی، پرورش معنوی و الهی استاد که برخاسته از محیط آزاداندیشی خانواده عالم و عارف بزرگ جهان تشیع؛ یعنی علامه حسنزادهآملی است آشنا میکند و از سویی خطرات و خطورات اندیشهای که لابهلای این اثر موج میزند، میتواند به عنوان مرامنامه پیش روی اهل هنر باشد تا با تعریف و شناخت دقیق هنر، ادبیات، ادبیات دینی و... بتوانند آثار ماندگار و زیباتری را در عرصههای مختلف در ایران و حتی جهان بیافرینند و گنجینه ادب و هنر بشری را پُربارتر کنند.
کتاب شامل شش فصل است که از کودکی تا امروز حجتالاسلام حسنزاده را در بر میگیرد. در این اثر سعی شده است با پرسشهای جهتگیرانه جایگاه خانوادگی و روح آزادگی علامه حسنزاده بزرگ نشان داده شود که چگونه با سعهصدر و بردباری و هنرمندانه در محیطی آرام سبب شکلگیری شخصیت درست فرزندان خود شده است. در فصول بعدی نحوه شکلگیری خود شخصیت محوری اثر مورد توجه بوده است که چگونه از محیط اجتماعی – فرهنگی و سیاسی خود متاثر بوده و توانسته راه درستی را برای خود انتخاب کند و در سه دهه فعالیت فرهنگی و هنری با سردبیری مجلات گوناگون و مدیریت فرهنگی رشتههای هنر جدید را در حوزه علمیه رواج دهد. از سویی هم سخنی با نویسندگان و هنرمندان بزرگ نکته دیگری است که تجربیات آنها در میانه این کتاب به خوبی قابل مشاهده است.