درست است همیشه اتفاقات ترسناکی در زندگی می‌افتد یک تیکه از کتاب «رنجی که از عواقب می‌کشیم و جسد هوایی که هیچ‌وقت پیدا نمی‌شوند» که یک کتاب در این دنیا زیرین نیست بلکه فقط محدود به ذهن من است، می‌گوید:

منتظر بهاری بودیم که دوباره جوونه بزنه... ولی ما توی زمستون متولد شدیم... جای اینکه راحت از خاک سر باز کنیم و رشد کنیم... به زمستون خوردیم، ولی دوباره باز هم توی اون برف رشد کردیم و سبز شدیم...

زندگی همیشه در گم شدن خلاصه می‌شود مانند این کتاب که همین الان هم در بین کتاب‌های دیگر گم می‌شود مانند آدم‌هایی که در این جماعت هم گم می‌شوند.

کتاب "کاواکاری" را در سال ۱۴۰۲ نوشته‌ام، اگر بخواهم خلاصه بگویم کتاب در قتل غوطه‌ور است در مورد یک قاتل و خون‌ها و قربانی‌ها!

در آخر این متن رسیدیم می‌خواهم آخر، این کتاب را به آدم‌هایی که گم شده‌اند تقدیم ویژه‌ای کنم و از آنها درخواستی دارم که هر چه زودتر خود را پیدا کنند.

گزیده کتاب کاواکاری

خیابان اکیهابارا، باران در اواسط اکتبر

اخبار: در این باران غیرمنتظره که در توکیو آمده است، هواشناسی اطلاعات بیشتری در مورد باران‌های سه روز بعد به ما داده است. در چنین روز حواشی اخبار پرونده قتل ایکیگای حتی بیشتر از قبل هم سر و صدا کرده است و مردم از پلیس خواهان امنیت و پاکسازی شهر هستند. به گفته پلیس تا الان چهار مظنون پیدا شده ولی مدارک محکمی برای مجرم بودن آن‌ها در دست نداشتند. پلیس در جواب مردم خواهان مواظبت در این دوره از خود و مخصوصا کودکان و نوجوانان خود شدند.

_ وقتی بارونی بیشتر از سه روز توی توکیو بیاد یعنی اتفاق بدی قراره بیفته.

_ کی اینا رو بهت می‌گه؟

_ افسانه‌ها می‌گن.... افسانه‌های قدیمی.

_ خبر بد هیچ‌وقت قبل از اومدن در نمی‌زنه فقط باید مواظب باشیم.

_ چیزی که قبل از اومدن خبر نمی‌ده خطره.... خطر.

_ می‌شه زودباشی و گلا رو تحویل بدی؟

صفحات کتاب :

180

کنگره :

PIR8341

دیویی :

8فا3/62