کتاب زندگی نوشته محمد جوان به همت نشر متخصصان به چاپ رسیده است. اگه در مسیر خودشناسی و پیدا کردن معنا هستی، باید دردهای زیادی رو تحمل کنی و با اسلحهای به نام امید به جنگ درونی با خودت بری و وقتی تمام فشنگهای اسلحت تموم شد، راهی نداری جز آتشبس و یک جایی متوجه میشی که اصلا هیچ وقت نباید هیچ جنگی با خودت راه مینداختی.
همیشه برای فرار از درد، راههای پیشافتاده و سطحی رو امتحان میکردی. اما یک بارم که شده به صورت عمیق با خودت مواجه شو و اینو بدون که در طول زندگی رازهای زیادی نهفتهست به شرطی که گوش شنیدن و چشم دیدنشو داشته باشی. بیا این بار این راهرو امتحان کن و با من همراه شو تا به جستوجوی عشق بریم تا شاید بتونیم بهش نزدیک بشیم، اما آگاه باش که عشق اینقدر عظیمه که در تصورت هم نمیگنجه، باید با صبر و حوصله و پلهپله پیش بری و وقتی زندگی رو ورق بزنی، دید جدیدی نسبت به عشق پیدا خواهی کرد. تا حالا از خودت پرسیدی که تو از کجا اومدی؟ هدفت از اینجا بودن چیه و از همه مهمتر خوده واقعی تو کیه؟ ما بدن نیستیم، بلکه بدن داریم، ما ذهن نیستیم، بلکه ذهن داریم، ما افکارمون نیستیم، بلکه افکار داریم، پس ما واقعا کی هستیم؟ صبور و آروم باش تا در طول زندگی جواب سوالاتت رو پیدا کنی، تمام رازهایی که در زندگی وجود داره درون توست و تو وقتی بهشون دسترسی پیدا خواهی کرد که ذهنتو ساکت کنی و با گوش جان به ندای درونت گوش کنی. درمان در بازگشته، بازگشت به اصل وجودمون و وظیفهی هر کدوم از ماست که به هم یادآوری کنیم چیزهایی رو که در این زندگی شلوغ این روزهامون فراموش کردیم، پس بیا برگردیم و از اول شروع کنیم. هر چیزی که وجود داره از عشق سرچشمه میگیره، قلب ما با قدرت عشقه که میتپه، نفس ما با قدرت عشقه که داره بدون اینکه متوجهش باشیم کارشو انجام میده، عشق همه چیزه، عشق همون چیزیه که وقتی هست، حالت بیدلیل خوبه و وقتی عشق رو پیدا کنی، پرواز خواهی کرد، عشق گمشدهی این روزهای ماست و من تجربه خودمو از جستوجو و پیدا کردن عشق با تو در کتابی به نام زندگی به اشتراک گذاشتم و یقین دارم این کتاب حرفهای زیادی با تو خواهد داشت.
ما ذاتاً موجودات احساسی هستیم و از زمانی که به دنیا اومدیم، همیشه دچار نوعی احساس بودیم. هیچوقت احساسات ما از کارش دست نمیکشه. همیشه ما در حال احساس کردن هستیم، حتی زمانی که خوابیم.
احساس مانند هر چیز دیگهای مثبت و منفی داره. بالاترین احساسی که ما میتونیم تجربه کنیم، احساس عشقه. وقتی ما احساس خوبی داریم، در واقع سرشار از عشق هستیم و وقتی احساس بدی داریم، یعنی خالی از عشق هستیم. یه لیوان رو در نظر بگیر، وقتی که پر از عشق باشه، ما احساس خوب داریم و وقتی خالی از عشق باشه، یعنی ما احساس بد داریم. حالا با فحش و گلایه به لیوان خالی اون پر نمیشه، تنها کاری که لازمه اینکه خودمونو از عشق سرشار کنیم.