کتاب همبستگی مذاهب اسلامی pdf

معرفی کتاب همبستگی مذاهب اسلامی 

کتاب همبستگی مذاهب اسلامی، شامل مقالات علمی بیست تن از دانشمندان مذاهب اسلامی است که ترجمه و تنظیم آن توسط عبدالکریم بی‌آزارشیرازی انجام شده است. این مجموعه مقالات در انتشارات دانشگاه مذاهب اسلامی به چاپ رسیده است.

دو سال بعد از فعالیت موفقیت‌آمیز تقریب، مجله علمی و دینی رساله‌الاسلام تأسیس شد و در آن نویسندگان بزرگ شیعه و سنی افکار علمی و اصلاحی خود را نشر دادند. این مجله گنجینه‌ای بود از مقالات علمی، ادبی، اخلاقی، تاریخی، فقهی، فلسفی و اصلاحی و از همه مهم‌تر سلسله مقالاتی به نام تفسیر قرآن کریم که مفسر بزرگ محمود شلتوت برای این مجله می‌نوشت. به واقع بهترین تفسیری است که حقایق علمی و اعجاز قرآن را آشکار و به دور از تعصب فرقه‌ای و با روش تفسیر قرآن به قرآن نوشته است. مجله‌ای که دانشمندان آن را یک سند تاریخی دریافته‌اند که هم‌اکنون شماره‌های آن زینت بخش کتابخانه‌های آنان است. اکنون این آثار جاویدان را می‌توان در بخش‌های مختلف علمی، اصلاحی، تاریخی، ادبی، تفسیری و.... تقسیم کرد و هر بخشی را به صورت مجموعه نفیسی منتشر کرد.

کتاب همبستگی مذاهب اسلامی برگزیده بهترین مقالات علمی و اصلاحی این مجله در پنج بخش است که پس از ترجمه و نگارش در کمیسیون تحقیقاتی دارالتقریب زیر نظر مؤسس تقریب بررسی شده و با متون عربی آن تطبیق داده شده و خلاصه هر مقاله و عنوان نویسنده آن اضافه شده است. بخش نخست درباره پیدایش تقریب و رجال آن؛ بخش دوم اهداف تقریب؛ بخش سوم راه و روش تقریب؛ بخش چهارم راه حل اختلافات؛ بخش پنجم برخی از گام‌های تاریخی «دارالتقریب» و بخش ششم دارالتقریب و الازهر بررسی شده است. در این اثر اقدامات بنیان‌گذاران تقریب مانند محمود شلتوت، محمدعلی علوبه‌باشا، کاشف‌الغطاء، محمدتقی قمی، محمدفرید وجدی، عبدالمجید سلیم، محمدجواد مغنیه، ابوالقاسم خویی، محمدمصطفی مراغی و ... آمده است.

گزیده کتاب همبستگی مذاهب اسلامی 

دعوت تقریب در سال‌های نخست با پرسش بسیار روبرو بود؛ عده ای که تصور می‌کردند تنها راه همبستگی، شیعه‌شدن سنی یا سنی‌شدن شیعه است، می‌گفتند که دارالتقریب می‌خواهد دنیای تسنن را شیعه کند، آن هم شیعه‌ای که بدخواهانی چون خلفای عثمانی آن را در قلمرو وسیع خود ظاهرسازی و وانمود کرده بودند و در مقابل عده‌ای ‌می‌گفتند دارالتقریب برای کشاندن شیعه به سمت سنی است و بعضی هم چنین می‌پنداشتند که تقریب آمیخته‌ای است از عقاید شیعه و سنی و برخی هم پا را فراتر گذاشته و گفتند تقریب برای الغاء هر دو مذهب است، غافل از اینکه کلمه «تقریب» به معنای نزدیک کردن مستلزم وجود طرفین و مقصود نزدیک شدن شیعه و سنی با حفظ کیان طرفین است.

اگر منظور آمیختن مذاهب باشد «توحیدالمذاهب» می‌شود و اگر هر دو کنار گذاشته شوند، «تبعیدالمذاهب» می‌شود نه «تقریب‌المذاهب». جنجال عجیبی از هر دو طرف برپا شد و برای اینکه تقریب را فلج کنند و به هر طرف بفهمانند که نزدیک شدن به طرف مقابل محال است تا توانستند با قلم و بیان و چاپ کتاب‌های تفرقه‌انگیز قدیمی و نبش قبور مطالبی که می‌بایست مدفون می‌ماند، مجدداً احیاء کردند و تنها وجه اشتراکی این دو دسته حمله به «دارالتقریب» بود. تصور می‌کردند که تقریب با این حملات میدان را ترک می‌کند، اما غافل از اینکه «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.»