کتاب در جستجوی علوم انسانی (جلداول) به قلم حجت الاسلام و المسلمین عبدالحسین خسروپناه در دو جلد به نقد و بررسی جریان های مختلف در زمینه علم دینی می پردازد که از جمله آن می توان به آثار دفتر فرهنگستان علوم انسانی، شهید محمد باقر صدر، اسماعلیل فاروقی، طه جابر العلوانی، آیت الله جوادی آملی، سید حسین نصر، نقیب العطاس و ... اشاره کرد.
کلیات علوم انسانی اسلامی، نظریه های غرب گرایانه، نظریه های غرب ستیزانه، نظریه های غرب گریزانه و نظریه های گزینانه، عناوین پنج بخش جلد نخست این کتاب را تشکیل می دهند.
جلد دوم این اثر با عناوین آزمون الگوی حکمی – اجتهادی علوم انسانی در نظریه های سیاسی، آزمون الگوی حکمی – اجتهادی علوم انسانی در نظریه های علوم اقتصادی، آزمون الگوی حکمی – اجتهادی علوم انسانی در نظریه های جامعه شناختی، آزمون الگوی حکمی – اجتهاادی علوم انسانی در نظریه های روان شناختی و آزمون الگوی حکمی – اجتهادی علوم انسانی در نظریه های مدیریتی به چاپ می رسد.
چیستی علوم انسانی، پیشینه علم دینی، علل ظهور مساله علم دینی، جریان شناسی علم دینی، تحول در علوم انسانی از دیدگاه امام و رهبری، مدیریت تحول در علوم انسانی، نظریه علم دینی اجتهادی عام، مدل پارادیم اجتهادی دانش دینی، نقد نظریه اسلامی سازی معرفتی، نقد و بررسی نظریه تهذیبی – تاسیسی، نقد و بررسی دیدگاه نقیب العطاس، نقد نظریه علم قدسی، نقد و بررسی نظریه حاکمیت جهان بینی دینی و دانش، نقد و بررسی نظریه علم دینی حداکثری از جمله مطالبی است که در کتاب در جستجوی علوم انسانی (جلداول) به چشم می خورد.
نگاره اسلامیسازی علم و معرفت به سبب افول تمدن اسلامی، در میان مسلمانان در برخی کشورها همچون پاکستان، مصر، مالزی، ایران و آمریکا، پیشینه یافت. شخصیتهایی مانند سیدجمالالدین اسدآبادی، اقبال لاهوری و ابوالاعلی مودودی در این زمینه گامهای نخستین را برداشتند. سیدجمال در برابر استعمار غرب، پدیده نهضت بیداری را در جوامع اسلامی برای جلوگیری از عقبماندگی کلید زد و شیخ محمد عبده در دانشگاه الازهر به سازماندهی آن پرداخت. سپس سیدمحمد نقیبالعطاس در مالزی و اسماعیل راجی الفاروقی در ایالات متحده آمریکا، با طراحی مبحث اسلامیسازی دانش، گام دیگری از تمدنسازی اسلامی را دنبال کردند. انقلاب اسلامی ایران با رهبری و حمایت امام خمینی(و امام خامنهای و تشکیل مؤسسههای آموزشی و پژوهشی کارآمد، توانست این طرح را عملیاتی کند و دستاوردهای تئوری و اجرایی مناسبی به ارمغان آورد.
ترجمه انگلیسی کتاب «نهاد و قانون در اسلام» جناب ابوالاعلاء مودودی در سال ۱۹۷۵ میلادی و دغدغه مردمشناسی اسلامی جناب اکبر احمد در سال ۱۹۷۶ و برگزاری اولین کنگره جهانی آموزش و پرورش اسلامی در مکه در سال ۱۹۷۷ و دوّمین همایش اقتصاد اسلامی در سال ۱۹۷۹ در شهر جدّه، گامهای مؤثری در اسلامیسازی معرفت به شمار میآمد. تدوین کتاب «بحرانهای آموزش و پرورش مسلمانان» جناب علی اشرف در سال ۱۹۷۹ و انتشار کتاب «دانش و تقدس» جناب سیدحسین نصر در سال ۱۹۸۹ و تحقیقات دیگری از جناب فاروقی و ابوسلیمان و ضیاءالدین سردار و علوانی و برخی از متفکران مسلمان ایرانی، همچون آیتالله جوادی آملی و آیتالله مصباح یزدی و ... گامهای مؤثر دیگری در زمینه اسلامیسازی دانش است که برداشته شده است. دانستن این تلاشها، فهم عمیقتر و مسیری روشنتر در اختیار طالبان علم دینی قرار میدهد.