کتاب رقابت های استراتژیک سیاسی در عصر نوین نوشته ی جلال حیدرپور و سید حسن شاه چراغ، به ارائه ی مفاهیمی از جمله آسیب شناسی رقابت های سیاسی، جنبش های ساختاری و چالش های مربوط به آن و مفهوم ماهیتی بحث می پردازد. از آن جایی که اعتقاد به ضرورت وجود رقابت به عنوان یک اصل قطعی و واضح در روند اتفاقات سیاسی، آن را از شاخص های نظام مردم سالار دینی می گرداند که در شرایط مطلوب از کار ویژه ای مختلفی از جمله ثبات سیاسی، پویایی و نشاط سیاسی و اجتماعی، تقویت وفاق اجتماعی برخوردار خواهد بود.
اما در عین حال قائل شدن به این نکته که تنها به دلیل وجود تعداد زیادی آرا و رقابت های سیاسی اجتماعی ارزش های پیش گفته محقق نخواهد شد. رقابت های سیاسی زمانی می تواند مهم و ارزشمند به حساب بیایند که منجر به پراکندگی و تفرق نگردد، از این رو وجود رقابت در جامعه به تنهایی نمی تواند راه حل اساسی تلقی شود. رقابت خود نیازمند بسترها و شرایطی از جمله فرهنگ سیاسی، وجود روحیه انتقادپذیری دگرپذیری و پایبندی به مقررات، وجود نهادهای مدنی و عدالت اجتماعی است که به همگرایی و وفاق ملی منجر گردد.
شروع دورۀ دوم نخست وزیری مهندس موسوی، تسلط جناح چپ بر امور اجرایی کشور را تقویت کرد به علاوه بسیاری از نمایندگان مجلس که قبلاً هوادار جناح راست بودند به تدریج به دلیل فضای ایجاد شده در باب مخالفت جناح راست با ولایت فقیه از این جناح فاصله گرفتند، موقعیت تضعیف شدۀ جناح راست در تأثیر و تأثری متقابل با وضعیتی قرار داشت که سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در آن قرار گرفته بود شورای موقتی سازمان که از اوایل سال 1361 تشکیل شده بود نتوانست سازمان را ارتقاع دهد احتمالاً اگر این جناح می توانست از سازمان بهره برداری مطلوبی نماید می توانست از موقعیتی بهتر در تلاش برای تصاحب و حفظ قدرت برخوردار شود اما فعالیت سازمان به دلایل مختلف و از جمله عزیمت عده ای زیاد از کادرهای سازمان به جبهه های نبرد در طول سال های 61 به بعد به شدت افول کرد تا اینکه در مهرماه 1365 به تقاضای آیت اله راستی کاشانی از جانب امام خمینی (ره) منحل اعلام گردید.
با انحلال سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، اولین گام در انقباض نهادهای رقابت سیاسی در جمهوری اسلامی برداشته شد و جناح راست یکی از پایگاه های تشکیلاتی خود را از دست داد. احتمالاً اگر سازمان به جای مسیر حرکت خود را با آهنگی متناسب با زمان جنگ طی کرده بود امروز جامعه هزینه کم تری برای ایجاد و نهادینه سازی فرهنگ رقابت سیاسی می پرداخت چرا که کادرهای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی از تجربه تشکیلاتی قوی دوران مبارزه علیه رژیم شاه و پس از پیروزی انقلاب اسلامی برخوردار بودند و در صورت تطبیق با وضعیت جدید تداوم حرکتی آغاز شده را می توانستند بهتر تضمین نمایند.