کتاب به سوی میمک

کتاب «به سوی میمک» درباره خاطرات علی کرم محمدیان از نبرد میمک است. نبرد میمک یک نبرد نبود، یک حماسه بود؛ نه تنها حماسه عشایر خزل و تیپ 1 زرهی، بلکه نمادی از حماسه عشایر و بسیج و نیروهای نظامی ایران بود. در آغاز این حماسه سرنوشت ساز شجاع مردان رشید ایل به همراه برادران ارتشی خود به قلب دشمن نفوذ کردند و با پایمردی و مقاومت بی بدیل دشمن را به زانو درآوردند.

از مقدمه نویسنده:
انقلابیون واقعی با این اعتقاد و بینش که انقلابی بودن کافی نیست، بلکه انقلابی ماندن شرط است، بر سر پیمانی که با امام و انقلاب بسته بودند ماندند و همه مشکلات و نارسایی ها و نامهربانی ها را به جان خریدند و دفاع از انقلاب اسلامی را رها نکردند و عقب ننشستند و نخواهند نشست. گرچه لازم است آیندگان این دست مسائل را بدانند. زیرا باید بدانیم تا بمانیم.

با این تفکر و اعتقادات و با استمداد از درگاه باری تعالی و با توجه به اصرار دوستان و خیراندیشان تصمیم گرفتم که در جهت پاسداشت خون های پاک شهدای فتح میمک و استقامت و پایمردی فاتحان آن دیار شمه ای هرچند کوتاه از خاطرات و مشاهدات عینی خودم را از جنگ تحمیلی و فتح قدرتمندانه میمک به رشته تحریر درآورم.

در ابتدا لازم دانستم خاطراتی کوتاه و مختصر از دوران تحصیل (با توجه به شیوه زندگی آن زمان) و مبارزات سیاسی علیه نظام شاهنشاهی تحت عنوان «روایت حضور» تقدیم خوانندگان گردد. ان شاءالله مورد رضای خداوند سبحان قرار گیرد و ره توشه ای هرچند ناچیز برای آیندگان در راستای خودسازی، رشد، و تکامل فردی و اجتماعی و دفاع از دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران باشد.

در ادامه با استمداد از درگاه باری تعالی و ضمن احترام به تمام نویسندگان و قلم فرسایی مردان و زنان اهل علم و ادب، اعم از علما، ادبا، صلحا، شعرا، تاریخ نویسان، خاطره نویسان، داستان نویسان، و همه کسانی که قلم به دست گرفته و در جهت تنویر افکار عمومی رساله ای بزرگ یا مقاله ای کوچک از خود به یادگار گذاشته اند، در این نوشتار هرچند جملاتی از قول بعضی از بزرگان سیاسی مذهبی نقل کرده ام، ولی به کتاب یا نوشته کسی استناد نکرده ام و هر چه بوده و هست صرفاً خاطرات، ذهنیات، مشاهدات عینی و واقعیت هایی بوده که برایم پیش آمده و با آن دست به گریبان بوده ام و با توکل به خداوند قادر متعال تلاش کرده ام تا ضمن انعکاس اتفاق ها و واقعیت های پیش آمده از هر گونه خودستایی و منیت گرایی که همانا از القائات شیطان رانده شده است پرهیز کنم.