کتاب از «متن خوانی تا متن پژوهی با تأکید بر علوم دینی»، اثر احد فرامرزقراملکی است که در انتشارات حوزه علمیه خراسان به چاپ رسیده است.
نظام های آموزشی متن محور بر تدریس یک متن در برنامههای آموزشی سامان مییابند. متن محوری در آموزش و پرورش بسیاری از رشتههای علوم انسانی رواج دارد. آموزش و پرورش متنمحور، چالشها و دغدغههای گوناگونی را به میان میآورند. کتاب «از متنخوانی تا متنپژوهی»، حاصل چهار دغدغه راهبردی است؛ کیفیت آموزش، کارآمدی پژوهش، پیوستگی و انسجام آموزش و پژوهش و نیز سهم این دو در بهرهوری ملی.
هدف از نگارش کتاب «از متنخوانی تا متنپژوهی»، نفی متنخوانی یا نادیدهگرفتن اهمیت آن در نظامهای آموزشی متنمحور نیست، بلکه؛ پرهیز دادن از بسنده کردن به متنخوانی و ترغیب به گامی فراتر از آن یعنی متنپژوهی است. تأکید بر مهارتهای متنخوانی در جهت خوانش درست و فهم دقیق و نقد منطقی متن، شرط گام نهادن در مهارتهای متنپژوهی است. گذار از متنخوانی به متنپژوهی، علاوه بر پاسخ به دغدغههای یاد شده، از تطور تاریخی علوم نیز رمزگشایی میکند. اگر پیشینیان به متنخوانی بسنده میکردند، علوم توقف مییافت. کتاب «از متنخوانی تا متنپژوهی»، با تحلیل چیستی، چرایی و چگونگی متنپژوهی، الگوی جدید مواجهه با متن در رشتههای متنمحور ارائه میکند. این الگو در هر دو قلمرو آموزش و پرورش به کار میرود.
بهرهوری ملی: یکی از عوامل پیشرفت و توسعه جامعه، سطح بهرهوری ملی است. در کشورهای فقیر، اغلب نبود سرمایه و نیروی انسانی عامل فقر تلقی میشود. همانگونه که ویلیام لویس نشان میدهد، این تلقی درست نیست، بلکه نبود بهرهوری ملی عامل فقر و توسعهنیافتگی است. بهرهوری با عوامل گوناگون در ارتباط است؛ وجدان اجتماعی در برابر کارگریزی، اثربخشی به معنای کار درست انجام دادن و کارایی به معنای درست انجام دادن آن کار، نبود اثربخشی و کارایی در سیاستهای کلان و خرد، پروژههای ملی، برنامهها و تلاشهای عمومی از عوامل فاجعه نبود بهرهوری ملی است.
سیاستها، برنامهها و فعالیتها در نظام آموزش عالی نقش زیرساختی در بهرهوری ملی دارند، زیرا بهرهوری در آموزش و پرورش تأثیر سرنوشتساز در نهادینه کردن دغدغه بهرهوری در شهروندان و ارتقای بهرهوری ملی دارد. اثربخشی و کارایی پژوهش و کیفیت آموزش، بهرهوری ملی را افزایش میدهد.