این کتاب داستانی کـوتـاه است که درعین سادگی، باتکیه برعلوم عقلی و نقلی، امـــا بدون استفاده از هیچ آیه، روایت و یا قانون فلسفی، علت خلقت بشر و در نتیجه یافتن راه آرامـش و سعـادت را نشان میدهد. مطالعـه دقـیق این کـتاب میتواند انـسـان را ازسردرگـمی هـای روزمـره خـلاص کـرده و آرامـش واقـعی را بـرای او به ارمـغـان بیـاورد.

مخاطبین اصلی این کتاب، نوجـوانـان وجـوانـان عـزیـز هستند امــا نگاه آن برای همگان خالی از لطف نیست.

بیش از ۱۰ قطعه نوشته در این کتاب قرار گرفته است که می‌توان آن‌ها را زیرمجموعهٔ ناداستان در نظر گرفت. در یک تقسیم‌بندی می‌توان ادبیات را به ۲ گونهٔ داستانی و غیرداستانی تقسیم کرد. ناداستان (nonfiction) معمولاً به مجموعه نوشته‌هایی که باید جزو ادبیات غیرداستانی قرار بگیرند، اطلاق می‌شود.

در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعهٔ حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص، یا ارائهٔ اطلاعات و به دلایلی دیگر شروع به نوشتن می‌کند.

در مقابل، در نوشته‌های غیر واقعیت‌ محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سر باز می‌زند و اینگونه به‌ عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود.

هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم عامهٔ مردم است (البته نه به‌معنای آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصی که عاری از ملاحظات زیباشناختی است) ؛ همچنین تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب، یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ «مبتنی بر واقعیت» از هدف‌های دیگر ناداستان‌نویسی هستند.

خواندن این کتاب را به نوجوانان و جوانان پیشنهاد می‌کنیم.

صفحات کتاب :

کنگره :

‫‭PIR8344‬‬

دیویی :

‫‭8‮فا‬3/62‬‬

کتابشناسی ملی :

9237261

شابک :

978-622-6635-89-9

سال نشر :

1402