کتاب «بچه مثبت مدرسه» نوشته یاسر عرب است که توسط انتشارات عهد مانا به بازار نشر ارائه شده است.
«بچه مثبت مدرسه»، داستانی جذاب و خاطرهوار از زبان دو دانشآموز دهه شصتی است که در بطن حوادث و ماجراهایی در دهه هفتاد ایران درگیر هستند. کتاب، از زبان یاشار و محسن روایت شده است. یاشار دانشآموزی است شرور و بازیگوش و پرجنب و جوش، اما دلسوز و مهربان. یاشار و محسن، که اختلاف فکری و رفتاری زیادی با یکدیگر دارند، بعد از اخراج یاشار از مدرسه با هم دوست میشوند و حوادث زیبا و دلنشینی را میسازند. این داستان جذاب و خواندنی، بازگوکننده اوضاع آموزشی سالهای دهه شصت و هفتاد کشورمان نیز هست و گویا آقای یاسر عرب، نویسندۀ کتاب، دغدغههای خود را با نوشتن این کتاب، خاطرهوار به نگارش درآورده است.
این روزها دیگه همکلاسیها عوض شدن. نمیخوام قضاوتی دربارهشون بکنم، شاید چون دوست ندارم اونا هم همین کار رو دربارۀ من بکنن، اما انگار که نه انگار ما همون بچههایی بودیم که سر یک تکه لواشک یا عکس آدامس فوتبالی یارکشی میکردیم و دعوا راه میانداختیم! دعوا که چی بگم، به گاز گرفتن گوش هم میشه گفت «دعوا»؟
بعضی وقتها، شاید سالی یکی دوبار یکی از بچه ها رو میبینم، ولی اینبار مثل بازیگرهای حرفهای به جای لواشک، از ماشین جدیدی که خریدیم یا خونۀ تازه باهم حرف میزنیم و مثل آدمبزرگها با کلی حرفهای قلمبه سلمبه با هم خداحافظی میکنیم.
خب چی میگفتم؟
آهان! از شنبه میگفتم. شنبه همیشه برای من روز بدوبدو بوده، بدوبدو بیدار شو، دست و رو بشور، لقمۀ پنیر و به زور چایی شیرین از گلو بفرست پایین، بدوبدو لباس بپوش و... حتی این روزها هم همینطوره.
نگاه نکن که الان اینقدر بی خیال توی کتابخونه نشستم و برای خودم مینویسم. از دیروز دزدگیر ماشین خراب شده و الان اون طرف خیابون درحال تعمیر شدنه و حالا میدونی که اگر نمیاومدم اینجا و بشریت رو با نوشتن این چند خط نجات نمیدادم، الان باید تو خیابون علاف وامیایستادم.