آن حضرت بنابر مشهور، روز جمعه یا دوشنبه، سوّم ماه صفر، یا اوّل ماه رجب، سال 57( ) هجری قمری در شهر مدینه منوّره دیده به جهان گشود.
* نام: محمّد، صلوات اللّه و سلامه علیه.( ) * کنیه: أبوجعفر، أبوجعفر اوّل.( ) * لقب: باقر، شاکر، هادی، باقرالعلوم، امین، شبیه. * پدر: امام سجّاد، زین العابدین، علیّ بن الحسین (علیهما السلام). * مادر: فاطمه، دختر امام حسن مجتبی (علیه السلام). * نقش انگشتر: حضرت دارای سه انگشتر بود، که نقش هر کدام به ترتیب عبارتند از: «رَبِّ لا تَذَرْنی فَرْداً»، «الْعِزَّةُ لِلّهِ»، «الْقُوَّةُ لِلّهِ جَمیعاً». * حضرت اوّلین امام و خلیفه ای بود که با استفاده از جوّ عمومی حاکم بر جامعه زمانش - یعنی; شروع کشمکش و درگیری بنی العبّاس و بنی امیّه - توانست ضمن دفاع از مبانی اسلام و حقوق مظلومان، حدّاکثر استفاده و بهره را برگیرد.
و در همین راستا - ضمن مبارزاتی که بر علیه جبّاران و ظالمان داشت - کلاس ها و جلسات مختلف احکام، تشکیل و حقایق اسلام و تفسیر قرآن را نشر داده، و علوم و معارف الهی را برای جوامع بشری شکافته و تشریح نمود.
و بر همین اساس یکی از لقب های مشهور آن حضرت، باقرالعلوم یعنی; شکافنده علوم و فنون می باشد.
صفحات کتاب :
128
کنگره :
BP36/ص24چ927 1300ی
دیویی :
297/68
کتابشناسی ملی :
م79-5915
شابک :
964-7643-03-9
کتاب های مشابه
چهل داستان و چهل حدیث از امام محمدباقر (علیه السلام)