یکی از ساحتهای مهم و تأثیرگذار انسان، ساحت جنسی اوست. تمایلهای جنسی در نهاد آدمی وجود دارد و به تناسب شرایط سنی، عوامل محیطی بروز و ظهور مییابد. ادامۀ حیات بشر و روابط سازنده و عاطفی میان انسانها نیز به همین تمایل وابسته است.
نیازهای جنسی و روشهای درست مواجهه با آن و همچنین کنترل و مدیریت رفتارهای جنسی، بخش قابلتوجهی از آموزههای ادیان و مکاتب را به خود اختصاص داده است. اسلام در سبک زندگی خویش، چه در قالب تحلیل و توصیهها و چه در قالب رفتارهای الگوی پیشوایان خود به این مقولۀ راهبردی توجه نموده است و تلاش کرده تا مرحلۀ حدّ وسط و نقطۀ تعادلی را در این زمینه ارائه کند. از نظر اسلام غریزۀ جنسی، یک تمایل منفی و مذموم نیست، بلکه سرمایهای است که بایستی به درستی پاسبانی شود تا در عرصۀ ازدواج و تشکیل نهاد خانواده، کارکردهای اساسی خود را بروز دهد.
در مقابل، انحرافهای جنسی و اختلالهای مربوط به این زمینه، مشکلات روانی و اجتماعی و اخلاقی فراوانی را در مسیر رشد فردی و جمعی بشر قرار داده است و نهادهای اساسی کمالآفرین را دچار بحران کرده است. بازشناسی مبانی نظری و رفتاری اسلام و آموزههای قرآن و حدیث، در مقولۀ تربیت جنسی در دورههای گوناگون رشدی شامل کودکی، نوجوانی، جوانی و مرحلۀ ازدواج، تلاش شایستهای است که در مجموعهای سه جلدی صورت گرفته است. این تألیف که رسالۀ دکتری حجةالاسلام دکتر سیدمحمود مرویانحسینی است و از سرمایۀ راهنمایی و نظارت اساتید محترم آقایان دکتر سیدمحمدباقر حجتی، دکتر جواد ایروانی، دکتر رضا ح قپناه، دکتر حسن نقیزاده و نیز دکتر محمدعلی برادرانرفیعی بهره برده است، از جمله منشورات مرکز پژوهش دانشگاه علوم اسلامی رضوی است که برای استفادۀ فرهیختگان و عموم مردم در قالب سه کتاب (کودک و نوجوان و تربیت جنسی، جوان و تربیت جنسی، خانواده و تربیت جنسی) انتشار مییابد.
لازم به یادآوری است بخش کلیات کتاب کودک و نوجوان و تربیت جنسی شامل هویت جنسی،غریزه جنسی، اخلاق جنسی، تربیت جنسی، انحراف جنسی و ویژگیهای آموزش جنسی در اسلام به حسب جایگاه مقدماتی در مباحث تربیت جنسی، در هر سه کتاب تکرار شده است.
براساس رویکرد اسلام، زن و مرد از حیث تکوینی با یکدیگر تفاوت دارند؛ یعنی از جهت زیستی، روانی و احساسات کاملاً از یکدیگر متمایزند و به سبب همین تفاوتهای تکوینی، تساوی یا تشابه حقوق آنها امکانپذیر نیست. استاد شهیدمرتضی مطهری در اینباره مینویسد: «از نظر اسلام این مسئله هرگز مطرح نیست که آیا زن و مرد دو انسان متساوی در انسانیت هستند یا نه؟ و آیا حقوق خانوادگی آنها باید ارزش مساوی با یکدیگر داشته باشد یا نه؟ از نظر اسلام، زن و مرد هر دو انسانند و از حقوق انسانی متساوی بهرهمندند.
«آنچه از نظر اسلام مطرح است این است که زن و مرد به دلیل اینکه یکی زن است و دیگری مرد، در جهات زیادی مشابه یکدیگر نیستند، جهان برای آنها یکجور نیست، خلقت و طبیعتْ آنها را یکنواخت نخواسته است، و همین جهت ایجاب میکند که از لحاظ بسیاری از حقوق و تکالیف و مجازاتها وضع مشابهی نداشته باشند».
جنسیت موجب میشود زن و مرد، زیر پوشش دو صنف از یک نوع واحد قرار گیرند. بنابراین، اختلاف و تمایزها میان آنها، لازمه صنفشان است و بر این اساس، تفاوت حقوقی میان آنها ضروری است. به عبارت دیگر، به اقتضای جنسیت، تفاوت میان آنها دائمی و همیشگی است و در پی آن، حقوق طبیعیشان نیز متفاوت خواهد بود.
نظر دیگران //= $contentName ?>
خوب...