کتاب ارتباط اداری زنان و مردان اثر میترا کاوه مریان میباشد و انتشارات نظری آن را به چاپ رسانده است. این کتاب یک منبع جامع و علمی در زمینه بررسی و تحلیل روابط اداری میان زنان و مردان در محیطهای کاری است و بهعنوان یک پژوهش توصیفی، به دنبال ایجاد چارچوبهایی برای تنظیم و ارزیابی روابط سازمانی بین دو جنس در بخشهای اداری و خدماتی است.
این کتاب مرام نامهای را برای دستاندرکاران فرهنگهای سازمانی به تصویر میکشد که بر اساس اصول علمی و روانشناختی تدوین شده و موازین حاکم بر ارتباطهای جنسیتی را شفاف مینماید. نویسنده با استفاده از منابع مختلف روانشناسی، جامعهشناسی و علوم ارتباطات، به بررسی روابط اداری میپردازد و بهمنظور ارتقاء این روابط، به نظرات متخصصان حوزه علمیه و دانشگاه نیز توجه کرده است.
کتاب ارتباط اداری زنان و مردان به بررسی انواع ارتباطهای کلامی و غیرکلامی، تأثیرات فرهنگی و اجتماعی، و ویژگیهای جنسیتی در محیط کار میپردازد و اصول مهمی را در این زمینه مطرح میکند.
شایعترین نوع ارتباط سازمانی، ارتباط گفتاری و نوشتاری است. گفتگوها و مکاتبات اداری به طور روزمره حامل پیامها و فراپیامها یی است که بوسیله آنها مقاصد فرستندگان پیام به گیرندگان آنها منتقل میشود.
از نظر روانشناسی ارتباط، زن و مرد، ارتباط کلامی را به مقاصد گوناگونی برقرار میکنند.
زنان به زبان پیوندجویی و صمیمیت میگویند و میشنوند و مردان به زبان سلسله مراتب و استقلال. زنان در طول جلسات مشترک اداری، کمتر از مردان صحبت میکنند و اغلب نظرات خود را در قالب سؤال و پیشنهاد مطرح مینمایند. حال آنکه مردان نسبت به سوال کردن بیعلاقه هستند. حرف زدن زنان وسیله ای برای برقراری پیوند و مذاکره بر سر روابط است و در صحبت آنان به وجوه تشابه و همسوئی تجربهها بها داده میشود. برای اغلب مردها صحبت کردن وسیلهای برای حفظ استقلال و مذاکره درباره موضع و مرتبه در سلسله مراتب اجتماعی است و مردان اغلب از حرف زدن برای جلب نظر استفاده میکنند.
شناسایی این ویژگیهای روانشناختی، به مدیران و سرپرستان مدد میرساند که سازماندهی بهینه را مبتنی بر آنها انجام دهند. با آنکه ارتباط غیرکلامی مداومتر از ارتباط کلامی است اما کلام، معنای بیشتری دارد. مجموعه ارتباطات گفتاری و نوشتاری در سازمانها موجب پدید آورن اندیشه و همچنین آگاهی از تفکر و کار دیگران میشود.
مدیر میتواند به این وسیله دستورهای لازم را صادر کند و نیز از دروندادهای اطلاعاتی، آگاه شود. اطلاع از نیازها و احساسات دیگران، ایجاد دگرگونی در وضع نفسانی افراد، رمزگشایی و بالاخره فراهم کردن زمینه خشنودی شغلی بیشتر، از جمله کار کردهای ارتباط کلامی است. رابطه زبانی موجب سازگاری میشود و میتواند اعمالی را در دیگران برانگیزد و یا آنان را به واکنشهای لفظی وادار نموده، دقت آنان را به مسائل مورد نظر گوینده یا نویسنده معطوف کند.