دورتادور حیاط قلعه پر بود از اجناسی که برای جبهه می‌آوردند. پتو، لباس مردانه، لباس زیر و زیرشلواری‌های سفید با خط‌های نازک قهوه‌ای را دسته‌دسته توی سکوی جلوی اتاق‌ها روی هم چیده بودند. جارو، سرپایی، تشت و سطل روحی و آفتابه‌های پلاستیکی قرمز را سمت راست حیاط قلعه جمع کرده بودند. دبه‌های مربای زردک و هویج از خرونه و اردکان آورده بودند. کارتون‌های نان خشک و گونی‌های نخیِ سفید پر از توت و انجیرِ خشک، کنار دیوار قلعه گذاشته بودند.

دو نفر سطل‌های بزرگ ماست را بغل گرفته و به اتاقی می‌بردند. تازه متوجه ماشین لباسشویی‌های سطلی سفید گوشه‌ی اتاق قلعه شدم. سطل‌های ماست را گوشه‌ی اتاق می‌گذاشتند و یکی‌یکی در ماشین لباسشویی خالی می‌کردند. چشمانم داشت از حدقه بیرون می‌زد. آقای همتی کنارم آمد. آستین لباسش را بالا زد و گفت: «اینا دارن ماسینه درست مُکُنَن. ماست را مِریزن توی ماشین. هم مِزنن. بعدش مِریزن توی کیسه. بردن ماسینه این‌همه راه خیلی راحت‌تر از ماسته.»

صفحات کتاب :

272

کنگره :

PIR8343‬‬

دیویی :

8‮فا‬3/62

کتابشناسی ملی :

7665174

شابک :

‫‭978-622-285-048-7

سال نشر :

1400