دریاسا آمده: «کسی که به عمد دروغ بگوید یا افسونگری کند یا به جاسوسی رفتار دیگران بپردازد باید به کیفر اعدام برسد.» اما چون مغولان ایرانی نبودند باید جاسوسانی میداشتند که از ابعاد موضوع آگاهی پیدا کنند و سعی داشتند از خیزش ها، جنبش ها و انقلاب هایی که بر علیه شان بود خبر داشته باشند. اطلاعات نقش مهمی را در اکثر جنگ های نظامی در طول تاریخ ایفا کرده است. اطلاعات دقیق و موثق نقش ابزاری مهلک را در میدان نبرد ایفا میکند. حملات مغولان آنقدر وسیع بود که هنوز تأسف و تأثر آن دلها را به درد میآورد. با این تفاسیر و توضیحات درمییابیم که مغولان یک قوم بیابانگرد و ناشناخته نبودند که تنها به خاطر محل سکونت به ایران حمله کنند، بلکه هدفی بزرگتر داشتند و برای نیل به این هدف به ابزارهای گوناگون (طبیعی، مالی، نظامی و....) نیاز داشتند.
کشته شدن سفیر چنگیز بهانهای بیش نبود؛ و از اسناد موجود در واتیکان چنین بر میآید که پیش از آن، مسیحیان بـا اعـزام نماینده و مسیون مذهبی به سرزمین مغولان، چنگیزخان را بـه فتـح بغداد و سرزمینهای اسلام و از آن جمله ایران تشویق کرده بودند (یاپ،1359: 10). حکایت های دو تن از «فرانسیس کان»های بزرگ [یعنی] «کارپینی» و «روبروک» که هرکدام تنها، به ترتیب در سالهای 1240 و 1250 میلادی در اوج فتوحات مغولی از آسیا، سفر کردند، در سال (1839 م) به طور کامل به زبان اصلی لاتین چاپ شد (ساندرز،1361: 14).