کتاب کوه چراغ
معرفی کتاب کوه چراغ
کتاب کوه چراغ رمانی به قلم مجید درری رمضانی است که توسط انتشارات متخصصان منتشر شده است.
گزیده کتاب کوه چراغ
بالا رفتن از درخت قدرت، شناخت محدودیت ها، سرعت عمل، صبوری، واقع بینی، جسارت و حضورذهن می طلبد و برآیند آن با آرامش است که ظرافت می یابد.
مشخص نبود که دیوید از درخت بالا رفت یا آن را نوازش کرد هرچه بود او به سرعت به لانه پرنده بر آخرین شاخه رسید روی شاخه ای پا را محکم کرد تا نفسش با ریتم ملایم صداهای جنگل هم آهنگ شود. صدای استاد از پایین به گوش می رسید که: فراوانی ای که در اجزاء جنگل است باعث وسعت نظرم می شود تو چطور؟
دیوید در این فکر بود که هیچ گاه به حرف های استاد از بالا گوش نکرده و سطوح شنیدن در درک او تأثیرات متفاوتی داشت.
فریاد زد الآن که این بالایم شما را عمیق تر از گذشته می بینم و زمزمه کرد، چه جالب، ارتقاء شنونده با عمق درکش رابطه ای دارد که منجر به قدرشناسی می شود واینجاست که سپاسگزاری خلق شده و جوشش می یابد.
پس سپاسگزاری، زایش شعور است و بقاء همه آن ها در گرو ارتقاء شنونده.
او به مواقعی فکر کرد که سال ها بعد به تأثیر تلاش ها و فداکاری های برخی افراد در زندگیش پی برده و آنگاه به سپاسگزاری از آن ها پرداخته است و عمق فداکاری های آن ها به تدریج بر او مکشوف گشته است.
آن ها راه افتادند دیوید به اطراف دقتی خاص داشت آمادگی بدنی بالا و چالاکی دراین مرد سی وسه ساله مشهود بود.
از لابه لای درختان به سرعت خود را به استاد رساند و گفت: پرنده ای که هرروز در این مسیر می دیدم، چندی است که جوجه هایش سر از تخم درآورده اند. از درخت بالا رفتم تا دوباره بکر بودن کودکانه، طراوت و نازک طبعی را در متولدی دیگر ببینم، طبعی است سهل و ممتنع!
دستش را بر شانه استاد گذاشت و با انگشتان بلند و ظریفش بازوی او را فشرد و او را بوسید.
استاد تبسمی کرد و چین های صورتش کمی از هم باز شد دیوید ادامه داد: اما جنگل، قسمتی از تأثیر آن بر من جذبه ایست که در درختان وجود دارد، به طوری که مرا به لذتی می رساند که نیاز به واژه ندارد، حظی است چشیدنی.
استاد پوست درخت کهن سالی را با پشت دست های زبرش به آرامی نوازش کرد و ساکت بود.
دیوید می دانست که او در گوش کردن بی نظیر است.
استاد: دقت کردی هرچه آگاهی ات عمق می یابد و صورت های مختلفی از درک را تجربه می کنی به بلوغ و رشد بهتری می رسی به طوری که به سرعت می توانی از زوایای مختلف مسئله ای را ببینی.
در این هنگام است که سرعت زندگی و کلاً زمان، آهنگ آرام تری می یابد. انگار روند اتفاقات زندگی کند می شود و تو حرکت و روابط پدیده ها را درک نمی کنی بلکه آن ها را می بینی.
