موضوع کتاب نظام آوایی زبان، واجشناسی یا بررسی نظامهای آوایی زبان است. هدف اصلی کتاب این است که نشان دهد اصوات گفتار در زبانهای پیچیده دنیا چگونه ساخته میشوند و چگونه نقش خود را ایفا میکنند. در کتاب نظام آوایی زبان هم نظریههای واجشناسی بررسی شده و هم واجها تحلیل توصیفی شدهاند. فهم کتاب نیاز به دانش وسیع قبلی در واجشناسی ندارد و هر کس با معلومات ابتدایی درباره آواشناسی به خوبی از آن میتواند بهره گیرد.
کتاب نظام آوایی زبان در شش فصل تنظیم شده است. در فصل اول تمایز بین آواشناسی و واجشناسی، مفهوم سطوح نمایش و انواع شواهد، که مفروضات و تحلیلهای نظری را تأیید میکنند، بیان شده است. فصل دوم ارکان اصلی واجشناسی را توضیح داده و پیشینه تاریخی پیدایش و تحول نظریههای واجشناسی را بیان کرده است. فصل سوم برخوردهای مختلف نسبت به تحلیلهای واجی و طبیعت «واج» را بیان کرده است. فصل چهارم نمایش صوری تحلیل واجی ارائه شده است. فصل پنجم به مفهوم سادگی واجی یعنی سادگی طبقات صداها، دستگاهها و قواعد واجی میپردازد. در فصل ششم که ویژگی اصلی کتاب نظام آوایی زبان به شمار میرود، تحلیل پدیدههای فوق صدایی ارائه شده است.
در واجشناسی، سادگی برابر است با تعداد مشخصه های لازم برای منعکس کردن یک تعمیم واجی(یک قاعده کلی) هرچه تعداد مشخصه های موردنیاز کمتر باشد تحلیل ساده تر (یادارای ارزش بیشتر) است. این ارزش سنجی هنگامی قابل تحقق است که معتقد باشیم توصیفهای واجی باید براساس مشخصه های تمایزدهنده انجام گیرند و نه بر پایه صداهای غیرقابل تجزیه(مثلا واجها). زیربنای اولین اظهارات مربوط به سادگی سنجی همین نکته است.