کتاب تصوف عصر صفوی و ادبیات آن نوشته سیدجلال موسوی است که به همت انتشارات امیرکبیر منتشر شده است. تصوف، خود بر مقولاتی همچون ادبیات فارسی همواره تأثیرگذار بوده است؛ به طوری که سر این تأثیر، ادبیات محل ظهور چشمگیر مفاهیم عرفان و تصوف، و تحولات آنها در هر دوره شده است. عصر صفوی یکی از ادواری است که در آن تصوف، تغییرات بسیاری پشت سر گذاشته است.
این تغییرات که خود با کشمکش بسیار همراه بوده است، عمدتاً از راه تقابلی که حکام صفوی و برخی ارباب شریعت، با تصوف به وجود آوردهاند، پدیدار شده است. در این کتاب ابتدا دلایل و چگونگی تغییرات مذکور و سیر آنها به تفصیل نموده شده، آنگاه بازتاب تحولات روی داده در تصوف، در ادبیات آن دوره ترسیم شده است.
با سرکوب نوربخشیه در عصر شاهطهماسب و نعمتاللهیه در دوره شاه عباس، دو واقعه مهم دیگری در مورد تصوف روی داد که در بررسی تحولات تصوف در عصر صفویه حائز اهمیت هستند.
این دو واقعه یکی سرکوب نقطویه بود و دیگری سرکوب قزلباش. سرکوب گروه اخیر به ویژه به دلیل اعتبار بسیار آنها به واسطه تلاشی که برای تأسیس صفویه و حمایت همه جانبه از شاه اسماعیل داشتند، تغییری ژرف در نگرش صفویه نسبت به صوفیه محسوب میشد.