کتاب مهدویت، رجعت، قیامت جلد پنجم مجموعه آشنایی با مفاهیم قرآنی است که با همت عبدالحسین فخاری برای تمام علاقهمندان به علوم دینی و مسلمانان منتشر شده است. این مجموعه کتاب با نگاهی دقیق و موشکافانه به مفاهیم اصلی قرآن میپردازد.
قرآن، کتاب خواندنی است؛ باید آن را بخوانی! عجیب است که وقتی تو قرآن میخوانی، خدا با صدای خودت با تو حرف میزند و تو نامه خدا را به خودت قرائت میکنی! قرآن، کتاب الهی است؛ نامه خداست برای بندگانش؛ پیام خالق است برای مخلوق و هرچه هست، آن است که سرنوشت تو با قرآن گره خورده است. در کشور قرآن به دنیا آمدی و از همان هنگام با آوای خوش قرآن آشنا و با طنین تلاوت قرآن، بالنده شدی؛ چون به سفر رفتی از زیر قرآن گذشتی و شبهای قدر قرآن بر سر نهادی و هدیه ازدواجت به همسرت قرآن بود و مبنای ادب و اخلاق و باورها و قوانین و کسب و کار و اقتصاد و تربیت و ازدواجت، رهنمودهای قرآن بود و مونس تنهایی و شبهای نیایش و منبع علم، معرفت و پرواز به ملکوت تهذب و عرفان. البته آموختی که قرآن، یک همراه جدانشدنی هم دارد. یک ترجمان، یک روشنگر، یک مفسر، یک مبیّن و آن امامان از عترت پیامبرند که هرگز از آن جدا نمیشوند و باید در پناه هردو درآیی تا رستگار شوی.
اگر قرآن کتاب علم و معرفت است که هست، باید از آن بیاموزی، اگر کتاب زندگی است که هست، باید طبق آن زندگی کنی، اگر کتاب حقایق است که هست، باید حقایقش را بشناسی، اگر کتاب تاریخ است که هست، باید از تاریخش توشه برداری و عبرت بگیری، اگر کتاب قانون است که هست، باید قوانینش را بدانی و به کار بندی. باید بدانی که این کتاب معلم چه بزرگانی بوده و چه کسانی را ارتقاء داده است: قرآن معلم و مربی پیامبر و امامان(عهم) بوده است؛ معلم خیل صالحان و پاکان و پارسایان و فرهیختگان در طول این چهارده سده بوده است؛ آن ها هر بار که قرآن میخوانده اند، ارتقاء مییافته اند؛ در هر قرائت جدید، نکتهای جدید در مییافته اند و بطنی نو از بطون این منشور الهی برایشان مکشوف میشده است؛ این قرآن بوده که آن ها را میساخته؛ تربیت مینموده؛ آرامش میبخشیده و راه نشان میداده است؛ قرآن، یک ریسمان الهی بوده که طالب بزرگی و معرفت از طریق آن، به بزرگی رسیده است.
مجموعه آشنایی با مفاهیم قرآنی را به تمام مسلمانانی که به دنبال رستگاری در جهان و آخرت هستند و میخواهند قرآن چراغ راهشان باشد پیشنهاد میکنیم.
از آیاتی که به موضوع مهدویت تأویل شده؛ «آیه وعدالله » است که خداوند در آن وعده داده است مؤمنان صالح را خلفای زمین قرار داده، دینشان را استقرار بخشد و امنیت فراگیر نصیبشان کند. «خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، وعده داده است که حتماً آنان را در زمین جانشین قرار دهد، همان گونه که کسانی پیش از ایشان را جانشین کرد، و قطعاً دینی را که خداوند برای آنان پسندیده است، برای آنان استقرار و اقتدار بخشد و از پی ترسشان امنیّت را جایگزین کند، تا (فقط) مرا بپرستند و چیزی را برای من شریک نگیرند و هرکس بعد از این، کفر ورزد، پس آنان همان فاسقانند» (وَعَدَ اللهُ الّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فی الارض کَما اسْتَخْلفَ الَّذینَ من قبلهم و لیمکن لهم دینهم الذی ارْتَضی لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْد خَوْفِهِمْ أمْناً یَعْبُدُونَنِی لایُشْرِکُونَ بیِ شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأولئِکَ هُمُ الْفاسقُونَ). این وعده، تخلف ناپذیر است.
عبدالله بن سنان گوید: از امام صادق(ع) دربارۀ این آیه سؤال کردم. فرمود: درباره علی بن ابیطالب و ائمه اطهار(عهم) از اولاد او و نیز امام قائم(عج) نازل گردیده است. در شرایط سختی که پیامبر(صل) و یارانش پیش از هجرت داشتند و حتی پس
از هجرت نیز از دست دشمن در امان نبودند، روزی یکی ازمهاجرین گفت: آیا روزی می رسد که ما در امن و امان باشیم و اسلحه را به زمین گذاریم؟ خداوند این آیه را نازل فرمود و ایشان را به نصرت و امنیت وعده داد.
در روایات بسیاری از امام سجاد، امام باقر و امام صادق(عهم) می خوانیم: مصداق کامل این آیه، حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) است که خداوند وعده داده است در آن روز اهل ایمان بر جهان حکومت کنند. در قرآن، بارها به حکومت نهایی صالحان تصریح شده است و مراد از این آیه مهدی موعود است زیرا هنگامی که ظهور می نماید، خوف را از بین می برد و عدل و داد را می گستراند.