کتاب شهادت طلبان 1
معرفی کتاب شهادت‌طلبان (جلد اول)
کتاب شهادت‌طلبان (جلد اول) نوشته حمید داودآبادی (جلد اول) از مجموعه «شهادت‌طلبان» است و به بررسی تاریخچه عملیات شهادت‌طلبانه در لبنان در خلال سال‌های جنگ داخلی آن می‌پردازد. مجموعه «شهادت‌طلبان» نگاهی همه‌جانبه به تاریخچه علمیات شهادت‌طلبانه مختلفی دارد که در طی سال‌های مختلف در کشورهایی مانند لبنان و فلسطین، اجرا شده است؛ کشورهایی که همواره با جنگ داخلی درگیر بوده‌اند. علاوه بر این، این مجموعه به زندگی شهدایی می‌پردازد که در راه آزادی و آزادگی، جان خود را فدا کردند و نامشان را در تاریخ کشورشان ماندگار کردند.
این اثر به دو بخش متفاوت مقاومت در لبنان می‌پردازد: مقاومت علیه اشغالگران و مقاومت علیه مداخله‌گران. بخش اول که مقاومت علیه اشغالگران است، درباره مقابله با پیروزی ایران در جنگ با صدام است که در نهایت با توطئه مشترک میان نیروهای بعثی و صهیونیستی به حمله اسرائیل به لبنان منجر شد و بخش دوم که از حضور نیروهای غربی مانند آمریکا، فرانسه، انگلیس و ایتالیا می‌گوید که به بهانه برقراری آتش‌بس و صلح در منطقه، اما به هدف نجات اسرائیل از گرداب لبنان و مقابله با مقاومت مردمی در لبنان حضور داشتند. در هر دو بخش عملیات شهادت‌طلبانه علیه متجاوزان و همچنین علیه پایگاه‌های دیپلماتیک و نظامی مداخله‌گران بررسی شده است.
گزیده کتاب شهادت‌طلبان (جلد اول)
"آریل شارون" وزیر دفاع وقت اسرائیل، یکی از حامیان سرسخت هجوم به لبنان بود، چرا که از روز نخست ورود به وزارت دفاع، همواره در فکر برنامه‌ریزی برای حمله به لبنان بود. اولین مقصود او از طرح‌هایش، هدف قراردادن زیرساخت‌های "سازمان آزادیبخش فلسطین" (ساف) به رهبری "یاسر عرفات" در لبنان و انهدام آن به عنوان یک دشمن دیرینه بود. هدف دیگر شارون، تشکیل یک دولت جدید در لبنان بود که به آسانی پیمان صلح با اسرائیل را امضا کند. برای این منظور، هدف سومی هم پیشبینی شده بود که اخراج نیروهای سوریه از لبنان بود. فرمان‌دهی قوای سوریه در لبنان، همواره حرف اول را حتی در برابر دولت حاکم لبنان می‌زد. اسرائیل که از مدتها پیش طرح تجاوز به جنوب لبنان را آماده کرده بود، برای هرچه بیشتر موجّه جلوه دادن عملیات خود، به دنبال بهانههایی برای زمینه‌سازی این حمله بود.
"آریل ساموئل موردخای شرایبر" معروف به "آریل شارون"، فوریه 1928 (اسفند 1306) در روستای "کفر ملال" از پدر و مادری لهستانی به دنیا آمد. پدرش از جمله لهستانی تبارهایی بود که به قفقاز رفت و در آن جا به کشاورزی پرداخت. بعد از قفقاز به فلسطین رفت و در روستای کفر ملال ساکن شد. سال 1933 (1312) آریل از پدرش تفنگی به عنوان هدیه‌ی تولد دریافت کرد و شکار فلسطینی‌ها را از او آموخت. مدرک کارشناسی حقوق را از دانشگاه عبری قدس و کارشناسی‌ارشد همان رشته را از دانشگاه تل‌آویو گرفت. شارون در مقاطع مختلف وزیر دفاع و نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بود که در طی سال‌های عمر خود، جنایات بسیاری در حق فلسطینی‌ها و لبنانی‌ها مرتکب شد. حمله به لبنان در سال 1982 (1361) و کشتار هزاران فلسطینی در اردوگاه های صبرا و شتیلا، از جمله جنایات او به شمار می‌رود.
شارون 5 ژانویه 2006 بر اثر سکته‌ی مغزی سنگین به کما رفت. با توجه به این که مرگ شارون به عنوان یکی از نمادهای سقوط صهیونیسم محسوب می‌شد، صهیونیست‌ها تلاش بسیاری کردند تا او را ولو به شکل جسدی بی‌حرکت، نگه دارند تا روحیه‌ی مردم‌شان تضعیف نشود! سرانجام آریل شارون نماد جنایت و وحشت رژیم صهیونیستی، پس از 8 سال که در کما به سر برد، روز شنبه 11 ژانویه 2014 جان داد. با مرگ او، فلسطین اشغالی و لبنان غرق در شادی شد.
