کبوتری گوشه حیاط منزلمان نشست؛ با نگاهی به اطراف، برای پیداکردن دانه به جست و جو در زمین پرداخت. ناگهان جستی زد و پرید...با خود گفتم چرا پرید آیا خطری حس کرد؟ یا بیاد جوجه های گرسنه و رهاشده خود افتاده؟یا به امید جایی بهتر پرواز کرد؟ هرچه بود از ماندن در اینجا راضی نبود. ناگهان این جمله در ذهنم جرقه ای زد: اگر کسی به جایی که هست دل خوش باشد، حرکت نمی کند و در همانجا می ایستد. کسی حرکت و پرواز می کند که بر حال و جایگاه خود نقد دارد و زمزمه «ظلمت نفسی» سر می دهد. کسی از جایگاه خود دل می کند که آرزو و چشم انداز بهتری در سر دارد...

صفحات کتاب :

کنگره :

BP246‏‫‬‮‭/ق25د4 1391

دیویی :

297/61

کتابشناسی ملی :

3054618

شابک :

978-600-299-079-2‬

سال نشر :

1391