کتاب مرثیه ای برای رویای آمریکایی نوشته نوآم چامسکی است که با ترجمه محمد نصیری منتشر شده است. نوام چامسکی یکی از تندترین منتقدان نظام سرمایهداری نئولیبرال -و البته هر نظام متمرکز دیگر- است او در این کتاب به شرح اعتقاداتش پرداخته است.
چامسکی کتاب خود را با رویای آمریکایی آغاز میکند. رویای آمریکایی یعنی اینکه آدم با تلاش میتواند از هیچ به همه جا برسد: «پدر خودم را در نظر بگیرید. او در سال ۱۹۱۳ از یک روستای بسیار فقیر در شرق اروپا به آمریکا آمد. در یک کارگاه در بالتیمور کاری پیدا کرد و به تدریج خودش را بالا کشید، به کالج رفت، مدرک گرفت و درنهایت هم دکترا گرفت. خیلیهای دیگر نیز همین داستان را داشتند».
تفاوت واقعی میان دموکراسی و اولیگارشی، تفاوت بین فقر و غناست. هر آینه حکام، خواه اقلیت باشند خواه اکثریت، قدرت خویش را مدیون ثروت خویش باشند، اولیگارشی حاکم است. هر آینه فقرا حاکم باشند، دموکراسی حاکم است. معمولا در مواردی که قدرت حکام برخاسته از ثروت باشد، تعداد هیئت حاکمه کم است، ولی در مواردی که فقرا حکم می رانند، تعداد هیئت حاکمه پرشمار است، چرا که اغنیا کم تعدادند ولی همۀ شهروندان دولت شهر آزادند و ثروت و آزادی، دو سرچشمه ای هستند که این دو گروه، براساس آن ها، ادّعای حکومت می کنند. دموکراسی لزوما فقط آن نیست که یک انبوهه بر سر قدرت باشد.
اولیگارشی نیز لزوماً فقط آن نیست که یک اقلیت بر نظام حکومت، قدرت داشته باشد. اگر اکثریت یک دولت شهر، غنی و صاحب قدرت باشند، کسی آن را دموکراسی نخواهد نامید و به همان گونه، اگر گروه کوچکی از مردان فقیر بر بخش بزرگ و ثروتمند شهر سلطه داشته باشند، کسی آن را اولیگارشی نخواهد نامید. خیر، دموکراسی آنی است که شهروندان آزاد، قدرت داشته باشند و اولیگارشی آنی است که اغنیا صاحب قدرت باشند. دموکراسی آنی است که اکثریتی از مردان آزاد و فقیر قدرت حکومت داشته باشند، حال آنکه اولیگارشی آنی است که قدرت در دستان اغنیا و اشراف اقل باشد.
نظر دیگران //= $contentName ?>
کتاب حاضر نوشته حکیم معاصر ،نوام چامسکی ،در بردارنده نکاتی است مهم و هشدار دهنده که مطالعه آن توسط فعالان سیاس...