کتاب سحر و کلید رهایی از آن، اثر سعید صدری؛ به معرفی پدیده سحر و جادو پرداخته و ضمن بیان نگاه اسلام در مواجهه با آسیبهای سحر و جادوگری، راهکارهایی بر اساس قرآن و روایات اهل بیت برای پاکسازی و نجات از سحر و جادو ارائه داده است.
فصل دوم: شناخت ساحر
در فصل گذشته، با تعریف سحر آشنا شدیم و دریافتیم سحر حول محور خدعه، نیرنگ و فریب میگردد و سبب آن، پنهان و غیر متعارف بودن آن است. ساحر در فرهنگ فارسی معین، به معنای «افسونگر و فریبنده» و در فرهنگ فارسی عمید، به معنای «سحرکننده و جادوگر» آمده است و در اصطلاح، به کسی گفته میشود که با اراده خود تغییری در عالم ماده، به روشی فراطبیعی پدید آورد. در حقیقت، سحر و جادو یکی از ترفندهای شیطان در منحرف کردن انسانها از عقیده حق و ایمان است و ساحران معمولاً افرادی فاسق، ماجراجو و فتنهانگیز هستند که با حیلهها و دسیسههای گوناگون، انسانها را از ایمان و مسیر حق و حقیقت منحرف و در باتلاقی از گناه و معصیت گرفتار میکنند و موجب جنگ، درگیری و دشمنی در جامعه میشوند.
در گذشته، بسیاری از افراد به این حیلهگران مراجعه میکردند و تعداد زیادی در دام آنها گرفتار میشدند، اما از آنجا که امروزه علم و آگاهی مردم بیشتر شده است، بازار این حیلهگران رونق چندانی ندارد؛ هر چند هنوز افرادی بر اثر ضعف ایمان و توکل بر خدا، برای رفع مشکلاتشان به این مکاران رجوع میکنند و ساحران تحت پوشش فنون ساحری، به دزدیدن و چپاول اموال آنها مبادرت میورزند. جادوگران همانند موریانهای که چوب را از داخل میخورد، با کمک شیاطین و جنها، جامعه را از درون ویران میکنند و به علت تغذیه مال حرام، معمولاً و دائماً در فقر و تنگدستی به سر میبرند.
اگر آنها بر انجام ادعایشان توانا بودند، قبل از همه اول خود را بینیاز میساختند و گنجهای زمین را استخراج و تخت پادشاهان را واژگون میکردند و بر اریکه قدرت قرار میگرفتند و از ربودن اموال مردم نادان و ضعیفالعقیده دست میکشیدند.