صائن الدین از نویسندگان ادبی است که کوشیده است عرفان، اشراق، شریعت و کلام را به هم نزدیک سازد و از این نظر جزء زمینه سازان حکمت متعالی ملاصدرا محسوب می شود. وی افکار حروفی، گرایش های شیعی و رویکردی خاص به کاربرد مجازی زبان در قلمرو رمز و تأویل داشته است. این کتاب در شرح قصیده تائیه کبرای ابن فارض مصری (در گذشته ۶۳۲ ﻫ .) نوشته شده است. اصل قصیده ابن فارض، نظریة عشق الهی و مراحل مختلف سلوک را به شیوة تغزلی و در قالب ماجراهای عاشقانه میان عاشق و معشوق بیان می دارد و صائن الدین در شرح آن، تجلّی عشق را در تمام عالم آفرینش تفسیر می کند. تصحیح کتاب شرح نظم الدر توسط اکرم جودی نعمتی انجام شده است.

صفحات کتاب :

509

کنگره :

‏‫‬‭‭PJA4244‏‫‬‭‭‭/ت‌208ت‌4 1384

دیویی :

‏‫‬‭‭892/713

کتابشناسی ملی :

‭م‌84-2960

شابک :

‏‫‬‭‭‎9646781969

سال نشر :

1384