کتاب شب بی ستاره pdf

معرفی کتاب شب بی ستاره

کتاب شب بی ستاره خاطرات شفاهی سردار علی فضلی اثر محمد مهدی بهداروند توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است. سردار علی فضلی از جمله فرماندهانی است که از روزهای اول تهاجم ارتش بعث عراق علیه ایران اسلامی، دلیرانه وارد معرکه شد و در صف مدافعین از انقلاب اسلامی قرار گرفت.

او با قدرت فرماندهی و مدیریت خود توانست پله های ترقی و رشد را یکی پس از دیگری؛ اخلاص و گمنامی طی نماید و با منصب فرماندهی لشکر ده سید الشهداء در کنار سرداران شهیدی چون یدالله کلهر، داود آجرلو، باقر تاجیک، احمد آجرلو، ابراهیم کساییان، غلام کیان پور، حسین میر رضی، احمد عراقی در بزرگترین عملیات نقش آفرینی نماید.

سردار فضلی از جمله فرماندهانی است که همیشه براساس تکلیف عمل نموده و هرگز پا پس نکشیده است. در کتاب شب بی ستاره حقایقی که در زندگی این سردار بزرگ جنگ اتفاق افتاده است را در نهایت صداقت و بدون کم و کاست خواهید خواند.

گزیده کتاب شب بی ستاره

با پیروزی انقلاب اسلامی، کمیتة انقلاب اسلامی برای برقراری نظم و امنیت به جای شهربانی تأسیس شد و بیشتر جوانان انقلابی بهعضویت آن درآمدند و مدتی بعد سپاه پاسداران تشکیل شد. دستگیری سران رژیم پهلوی اولین اقدامی بود که صورت گرفت. آن ها پس از محاکمه به اعدام محکوم می شدند و ما می دیدیم کسانی که زمانی در اوج قدرت بودند، چگونه به ذلت و خفت افتاده‌اند.

روزنامه ها هر روز خبری از دستگیری یا اعدام عده ای از سران و بزرگان رژیم را منتشر می کردند، اما هنوز طعم شیرین پیروزی را درست نچشیده بودیم که دشمن به کمک ایادی خود در غرب و جنوب کشور، شروع به توطئه و جنایت کرد تا این‌بار از طریق حمله به خاک ایران بتواند انقلاب را نابود کند و باز رژیم شاهنشاهی را بر ایران حاکم نماید. دشمن از هیچ کوششی برای تخریب انقلاب کوتاهی نکرد.

سپاه پاسداران به‌عنوان یک نهاد نوپای نظامی، عهده دار بسیاری از مسائل کشور بود و هر روز مشکلات جدیدی را بر دوش خود تحمل می کرد. سپاه پاسداران تقریباً گرداننده و عهده دار تمامی مسئولیت های کشور شده بود. سپاه، یک نیروی نظامی بود که رنگ و بوی نظامی گری نداشت؛ اعضای آن جوانان شایسته و متدینی بودند که به قصد دفاع از انقلاب، گرد هم آمده بودند.

آن روزها آن‌قدر سرمان شلوغ بود که رنگ خانه را هم نمی توانستیم ببینیم. مدام مشغول حرکت و فعالیت بودیم. نهار را جای صبحانه و شام را بجای نهار می خوردیم و جالب بود که از زندگی لذت هم می بردیم. هیچ چیز سر جایش نبود، با این وجود و به لطف حق امنیت کاملاً برقرار بود و هیچ‌کس از این شرایط شکایتی نداشت.

ملاقات های امام(ره) با مردم قطع نمی شد. ایشان مردم را به همکاری و وحدت دعوت می کرد. در تهران که مرکز کشور بود، خبرها زودتر شنیده می‌شد. خبرهایی مثل تصمیم امام برای انتخاب بازرگان به‌عنوان نخست وزیر و یا خبر معرفی اعضای منتخب شورای انقلاب، در تهران پیش از شهرستان ها منتشر می شد و ما که در تهران بودیم، زودتر از این وقایع مطلع می شدیم.