کتاب مسافر ملکوت نوشته سید حمید مشتاقی نیا نیم نگاهی به زندگی و اوج بندگی طلبه ی شهید شیخ محمد زمان ولی پور است. بعضی آدم ها هستند که وقتی زندگی شان را می بینیم و می خوانیم، احساس می کنیم حقّشان چیزی جز شهادت نیست. یکی از این دست آدم ها، جوان روستازاده و عارف مسلکی است به نام شیخ محمد زمان ولی پور که پای امضاهایش، خودش را «ملکوتی» می نامید.
اگر امثال شیخ محمد زمان، شهید نشوند باید به سلیقه خوب خدا شک کنی! کتاب مسافر ملکوت، دریچه ای کوچک به حیات طیبه محمد زمان ولی پور، تربیت شده مکتب ناب حضرت روح الله است؛ شهیدی که نشان داد رسم مسلمانی، در پیچ و خم زمان و فراز و نشیب های روزگار، رنگ کهنگی نخواهد گرفت؛ شهیدی که زرق و برق پررنگ و لعاب دنیا را به سخره گرفت و حریم دلش را حرم امن الهی قرار داد، آن گونه که بر صفحه یادگار نوشته هایش به نگاره آورد: «القلب حرم الله و لاتسکن فی حرم الله غیرالله.»
در حجره قرآن داشت. در خانه هم قرآن داشت. در جبهه هم قرآنی دیگر. هر کدامشان را که نگاه می کردی، آنقدر ورق خورده بودند که رنگ اکثر صفحاتشان پریده بود، کناره کاغذهایشان پریده بود، زیر بعضی خطوطشان با خودکار خط کشی شده بود ....
می گفت: زیر نکته های ظریف و پندآموز قرآن علامت می زنم، بعد به سراغشان می روم و روی مضامینشان فکر می کنم. این طوری بهتر با مفاهیم قرآن آشنا شده و در زندگی ام به کار می بندم.