کتاب چیستی انسان در اسلام، انسان را از دو منظر و نگاه اسلام مورد واکاوی قرار می‌دهد. ازاین‌رو‌، ضمن اثبات فطرتمندی انسان، مصادیق فطرت به چهار گروه آگاهی‌ها، گرایش‌ها، توانش‌ها و ساختار، فطرت دینی و الهی را به‌عنوان یکی از امور یاد شده، مورد بحث قرار داده است. همچنین تبیین کارکردهای مجموعه فطریات و فطرت دینی، تناسب بین فطرت دینی و آرای روان‌شناسان، تناسب بین فطرت دینی و تجربه دینی، عدم تلازم میان فطرت و ارزش، مفهوم انسان کامل از منظر دین و نیز پاسخ‌گویی به سوالاتی از قبیل اینکه آیا انسان با همه ابعاد خود، نیک‌سرشت است یا بدسرشت؟ آیا امکان تغییر در ذات انسان‌ وجود دارد؟ از جمله دغدغه‌های اصلی مؤلف در این کتاب است.

این اثر ارزشمند از دو بخش تشکیل شده است. 1: انسان شناسی و فطرت، و 2: ساحت‌ها و نمودهای انسان

گزیده کتاب چیستی انسان در اسلام

انسان‌شناسی تجربی نگاه روشنی به گذشته و آینده انسان ندارد؛ برخی از تجربیون انسانی را که روبه‌روشان قرار دارد، زیر ذره‌بین آزمایشگاه، تجزیه و تحلیل می‌کنند. آنان توجهی به مبدأ و منشأ این موجود ندارند و درباره آینده نیز، در این نوع از انسان‌شناسی هیچ سخنی از عالم پس از مرگ انسان به میان نیامده است؛ به تعبیر بهتر، نمی‌تواند سخنی عرضه دارد، زیرا ابزار تجربی او کارایی بیش از این حد و مقدار را ندارد.

زندگی پس از مرگ که به تعبیر ادیان آسمانی، موطن اصلی حیات انسان است. در انسان‌شناسی تجربی محلّی از اعراب ندارد. نتیجه اینکه، شناخت این‌گونه انسان، تنها شناخت مقطعی از حیات اوست.

صفحات کتاب :

416

کنگره :

‏‫‬‭BP۲۲۶/۲‏‫‬‭/س۹چ۹ ۱۳۹۴

دیویی :

‏‫‬‭۲۹۷/۴۶۶

کتابشناسی ملی :

3728851

شابک :

‏‫‬‭978-600-108-289-4

سال نشر :

1396