یازدهمین مجلۀ «گاهِ نقد» که بهمن ماه ۱۴۰۱ منتشر شده است، با عنوان یک قرن پس از کودتا، به رویداد کودتای 3 اسفند ۱۲۹۹ و مسائل پیرامون آن پرداخته است. «گفتار»، «نقدوار»، «رهیار»، «دیدار»، و «پیوست» بخشهای گوناگون این شماره را تشکیل میدهند که هرکدام به شکلهای گوناگون ابعاد کودتا را بررسی و معرفی میکنند.
در ابتدا، جعفر مرادحاصلی، سردبیر این شماره، با اشاره به این مهم که ایران هیچگاه به طور مطلق نه میز مذاکره را ترک کرده و نه دست از مقاومت کشیده است، عزت را مفهوم مرکزی در رابطۀ ایران با آمریکا برای دستیابی حداکثری به منافع ملی میداند. چهار پرونده تشکیلدهندۀ بخش نقدوار است.
پروندۀ نخست تفسیرهای مختلف بر کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹ را برمیرسد. در پروندۀ دوم با روایتهای جدیدتری از کودتای رضاخانی از طریق معرفی و نقد کتابها مواجه میشویم. طرح اصول و مبانی دیپلماسی آمریکا در مقابله با ایران موضوع بخش دوم است. این بخش این انگاره را طرح میکند که هدف آمریکا در رابطۀ با ایران سلطۀ هرچه بیشتر بر ایران به عنوان بخشی از طرح سلطۀ آمریکا بر جهان است.
کندوکاو در باب مفهوم آمریکاستیزی و تحولات آن و ریشۀ تاریخی آن در ایران موضوع بخش سوم است. آمریکا در نگاه فرستادگان ایرانی موضوع بخش چهارم از این شماره است. بخش پنجم بازنمایی روابط خارجی ایران و آمریکا را با مروری بر چند کتاب خاطرات ارزیابی میکند که به قلم سیاستمداران آمریکایی نوشته شده است.
موضوع بخش ششم تازههای کتاب است. در این بخش تلاش شده است تازهترین و مهمترین کتابهای مرتبط با موضوع این شماره معرفی شود. در بخش هفتم تحلیلی مختصر بر اسناد لانۀ جاسوسی آمریکا در ایران به منزلۀ روابط بین دو کشور ارائه شده است. بخش هشتم و پایانی نیز به معرفی کتابهای مفید و مناسب با موضوع روابط ایران و آمریکا اختصاص داده شده است.