کتاب مسئولیت مدنی در جبران خسارت زیست محیطی، اثر حسین ولیزاده توسط انتشارات قانون یار منتشر شده است. یکی از اهداف مهم هر نظام حقوقی میتواند حفاظت از محیط زیست باشد، در همین راستا قوانین و مقررات متعددی به منظور جلوگیری از خسارت و آلودگی محیط زیست در سطح ملی و بینالمللی تبیین شده است که یکی از این مقررات، تعریف و تبیین و در نظر گرفتن مسئولیت مدنی برای خاطی نسبت به محیط زیست است.
کتاب مسئولیت مدنی در جبران خسارت زیست محیطی،در نظر دارد تا تغییرات و تحولات مبانی مسئولیت مدنی را در قوانین و حقوق ایران و هم چنین اتحادیه اروپا مورد بحث و بررسی قرار دهد.
بخش ششم: اصول و ارکان مسئولیت مدنی
بند اول: وجود ضرر
ضرر رکن رکین مسئولیت مدنی است. لفظ ضرر در مقابل نفع استعمال میشود و زیان مخالف سود که به معنای خسارت است. در قانون آئیین دادرسی کیفری اصطلاح (ضرر و زیان) تواما و در معنای لغوی استعمالدشهاند ولی در قانون آئیین دادرسی مدنی ضرر به معنی از بین رفتن مال یا فوت شدن منفعت آمده است. در بحث آلودگی و خسارت به محیط زیست نیز وجود ضرر است که به مسئولیت مدنی آلوده کنندگان معنا میبخشد و آن چه نقطه اتصال مسئولیت مدنی و محیط زیست است وجود آلودگی و ضرر ناشی از آن است. ضرر مفهوم عرفی است و متناسب با زمانها و مکانها دارای تعابیری مختلف است و در قانون مدنی ایران تعریفی از ضرر مشاهده نمیگردد اما در مفهوم عرفی ضرر به از دست دادن مال، از بین رفتن منفعت یا لطمه به شخصیت و حیثیت اطلاق میشود.
البته ضرر شرایطی هم دارد که این شرایط عبارتند از این که: ضرر باید مسلم و قطعی باشد نه احتمالی و امکانی، ضرر باید مستقیم باشد لذا ضرر با واسطه قابل مطالبه نیست، ضرر باید جبران نشده باشد. اما ضرر انواعی دارد که به ضرر مادی، جسمی یا جانی، عدم النفع، ضرر معنوی، ضرر جمعی تقسیم می شود. (حسن دخت، 1394، 12-11) که در این بخش جهت جلوگیری از اطاله کلام از تبیین معنای و مفهومی موارد مذکور خودداری خواهد شد.. .