کتاب سلفیگرایی "عوامل و پیامدهای سیاسی" اثر محمد ملکزاده؛ یکی از موضوعات مهم روابط بینالملل در دوره معاصر است. در این اثر، از یک سو در صدد واکاوی ریشهها، خواستگاه تاریخی، نقاط عطف و سیر تکون و تحول جریانهای سلفی-تکفیری بر آمده است و از سوی دیگر، ویژگیهای شاخص جریانهای سلفی، مبانی نظری آنها و عوامل و پیامدهای گسترش این جریان را مورد بررسی قرار داده است.
اثر حاضر، ذیل موضوع عوامل و پیامدهای سیاسی گسترش گروههای سلفی در جهان اسلام، در قالب فصول صورتبندی گفتمان سلفی، عوامل گسترش گفتمان سلفی تکفیری، پیامدهای گسترش گفتمان سلفیگری در جهان اسلام و راهکارهای مقابل با گفتمان تکفیری ارائه شده است.
ب) عدم اعتماد به نظام سلطهی استکباری
در مبارزه با جریانات تکفیری، نه تنها هیچگاه نباید به قدرتهای استکباری اعتماد کرد و امید بیهوده به حمایت آنان داشت که همواره باید مراقب توطئههای آنان نیز بود. نظام سلطهی استکباری با اهداف مشخص، همواره به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، در شکلگیری جریانهای مذهبی رادیکال و حمایت از آنها نقش داشته است.
فرقههای ضالهی وهابیت در عربستان و جوامع اهل سنت، بابیت و بهائیت در ایران، طالبانیسم در پاکستان و افغانستان و غیره با حمایت مستقیم استکبار سر برآوردهاند. علاوه بر آن، اشغال سرزمینهای اسلامی به دست قدرتهای استکباری در کنار سلطهی سیاسی و فرهنگی استکبار بر این جوامع نیز زمینهی پیدایش و تقویت گروههای رادیکال مذهبی را فراهم ساخته است.
از اینرو در ریشهکن ساختن جریانهای تروریستی و رادیکال هیچگاه نباید به حمایت قدرتهای استکباری امید داشت، بلکه در حقیقت باید دانست مبارزه برای ریشهکنی دائمی این جریانات، بدون مبارزه با حامیان اصلی آنها و دشمنان واقعی مسلمانان، اقدامی بینتیجه خواهد بود. به تعبیر رهبر انقلاب اسلامی ایران: (نخبگان سیاسی هم باید بدانند عزت و شرف آنها با تکیه به مردم و آحاد ملتهاست، نه با تکیه به بیگانگان، نه با تکیه به کسانی که از بن دندان با جوامع اسلامی دشمناند).. .