آخرین مرخصی جلد بیست و چهارم از مجموعه روزهای انقلاب یک روایت داستانی از اعلام همبستگی نیروی هوایی با امام در 19 بهمن سال 1357 است که برای گروه سنی نوجوان نوشته شده است.
گزیده کتاب مثل این که دیگر روی زمین نیستم. دوباره فریاد ایست، ایست می آید و بعد ناگهان صدایی بلند و تیز در آسمان می پیچد: تق ... تق ... صدا برایم آشناست. بارها آن را شنیده ام؛ اما این یکی، مال احترام نظامی در داخل پادگان نیست.
از جفت کردن پاشنه ی پوتین ها برای فرمانده هم نمی آید. ربطی هم به خیابان های دور و اطراف ندارد. صدا مال همین جاست؛ مال همین خیابان که من داخلش ایستاده ام. از پشت سر می آید نزدیک است. آنقدر نزدیک که می توانم لمسش کنم. مثل گذشتن یک نسیم تند از کنار گوش. همان موقع بود که احساس کردم دنیا دارد روی سرم می چرخد. خانه ها ماشین ها، درخت های اطراف، سهراب، جهانفر و حتی سرگرد و ساواکی ها. همه و همه، دور سرم، می چرخیدند و می چرخیدند....
