جدال های مفهومی درباره عدالت خواهی در دوران قاجار و مشروطه

تاریخ مشروطه ایران در بیش از یک سده گذشته بارها از سوی پژوهشگران و تاریخ پژوهان داخلی و خارجی با رویکردهای متعد و از زوایای مختلفی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

مجموعه این آثار تحت تاثیر علمیت تاریخ و روش تجربی در علوم طبیعی، به طور عمده در صدد کشف ریاضی وار علل وقایع برآمده اند. روش های پژوهش در حوزه اندیشه سیاسی به ویژه بررسی تحول حوزه مفاهیم با رویکرد تفسیری و انتقادی است تا افزون بر طرح چگونگی رخدادها به چرایی در پیش گرفتن مواضعی خاص از جانب بازیگران تاریخ بپردازد، ادارک انسان هایی که آن رخدادها را ایجاد کرده و آن را احساس نموده اند یا درباره آن اندیشیده اند.

نگارنده در این کوشش تاثیر و تعامل مولفه های اساسی سه ضلعی دانش، گفتمان و قدرت را در جهت دهی آدمی برای دستیابی برای اغراض انسانی مد نظر قرار داده است.