انجام مطالعات میان رشتهای در باب نسبت میان ملیگرایی و تاریخنگاری و تبعات آن در حوزه مناسبات فکری جامعه ایرانی، به ویژه از سوی پژوهشگران تاریخ معاصر ایران؛ از جمله حوزههای پرچالش و بحثبرانگیزی است که تاکنون به گستردگی لازم مورد توجه قرار نگرفته است و باب بحث و گفتگویی درباره آن همچنان تازه و گشوده است.
همین ضرورت موجب شد تا تدوین کتابی محققانه و علمی با رویکرد میانرشتهای و با قصد شناخت نسبتا کامل و جامع مولفههای تاریخنگاری ملیگرایانه و پیامدهای آن در دوران معاصر ضرورت پیدا کند . بر مبنای این ضرروت کتاب تاریخنگاری و ملیگرایی در ایران معاصر در قالب چندین موضوع مهم و برجسته که به صورت گفتاری در کتاب تاریخنگاری و ملیگرایی در ایران معاصر مطرح شدهاند، تدوین شد.
پیوند ملیگرایی و تاریخنگاری و تاثیر و تاثر این دو بر یکدیگر از جمله موضوعات برجسته، ماندگار و دوران سازی است که طی دوران معاصر در ایران و جهان در قالب تاریخنویسیهای ملیگرایانه و مدرن تبلور یافته است. پیامدهای این نوع تاریخنگاری به ویژه بر درک آدمیان روزگار حاضر از مفاهیمی چون وطن، کشور، ملت، هویت ملی، زبان ملی، منافع ملی و نظایر آن تاثیرات عمیق و هدایتگری برجای گذاشته است.
بررسی و شناخت این تاثیر و تاثرات از منظری علمی و با قصد و نیت دریافت درکی صحیح از تحولات تاریخنگاری در دوران معاصر از جهات متعدد ضروری و به همان اندازه دشوار است؛ زیرا این نوع تاریخنگاری به صورتی نامرئی و در عین حال قدرتمند با هویت و شخصیت متفکران و اندیشمندان و مورخان ملیگرای معاصر پیوند خورده و به نگرش افراد یک ملت نسبت به هویت ملیشان در جهان مدرن جهت داده است.