این اثر در موضوع اخلاق دینی و عرفانی است که مؤلف در بیان مطالب خود به آیات قرآنی، احادیث قدسی و نبوی و اخبار و اقوالِ مشایخ استشهاد کرده و از کتاب هایی نادر بهره برده است.
در میان شواهد شعری، اشعار شاعران بزرگ قرن های چهارم و پنجم به چشم می خورد و یگانه منبع اشعار از میان رفته شاعران این دو قرن همچون سمرقندی است. از دیگر ویژگی های مهم این اثر، افعال و ترکیبات ناب و کهن فارسی در برابر عربی است.
نثر این اثر از سادگی، روانی و جذّابیت برخوردار است.
کنگره :
BP247/4/ق8الف4
کتابشناسی ملی :
م85-20859